De berg op. En weer af | Kerknet
Overslaan en naar de inhoud gaan

Recent bezocht

Bekijk je recent bezochte microsites, auteurs en thema's
kerknet
  • Hulp
  • Startpagina portaal
  • Mijn parochie
  • Aanmelden of registreren
Menu
  • Startpagina
  • Kerk
  • Vieringen
  • Shop
  • Zoeken
Zone Alsemberg

Zone Alsemberg

  • Startpagina
  • Contacten
  • Zoeken
  • Meer
    • Zoeken
    • Kalender vieringen Bezinning bij de schriftlezingen DOOPSEL EERSTE COMMUNIE VORMSEL Huwelijk Uitvaarten Onze parochiepriesters Openingsuren kerken Huur zalen Interessante links
      OtheoEen tocht van verzoening en hoopCCV Vlaams-BrabantSynodale KerkPastorale Regio HallePastorale zone HalleParochie Sint-Lambertus Beersel (Youtube)Vicariaat Vlaams-Brabant en MechelenKerknet-academieAverbode podcast -online conferentiesGregoriaans in de ZennevalleiChristian ArtDigitale 40-dagenretraiteCOVID-19
Wat is dan onze ware gedaante, ons ware gelaat?  © pixabay

De berg op. En weer af

icon-icon-artikel
Gepubliceerd op donderdag 15 februari 2024 - 8:49
Afdrukken
Bij het evangelie van de tweede vastenzondag B (Marcus 9,2-10).

Ware gedaante

Als we in een fotoalbum foto’s van onszelf bekijken, zien we hoe dikwijls we van uitzicht zijn veranderd: als kind, als puber, als jongvolwassene, als mens van middelbare of oudere leeftijd. De wezenlijke trekken blijven, maar toch zien we er telkens weer wat anders uit. We veranderen niet alleen van uiterlijk, ook innerlijk kunnen we veranderen. Van gesloten en bedeesd naar opener en spraakzamer. Van stuurs naar vriendelijk en innemend. Of omgekeerd kan ook. En iemand die niet erg bijdehand leek, kan zich in de loop der jaren ontpoppen tot een handig iemand.

We kunnen dus in de loop der jaren een aantal veranderingen ondergaan. Maar wat is dan onze ware gedaante, ons ware gelaat? Dat komt niet altijd zo uitgesproken naar voren in onze dagelijkse ontmoetingen. Soms zijn er ervaringen nodig die ons uitlokken, die ons ware zijn beter tevoorschijn toveren: dat kunnen topmomenten of dieptepunten in het leven zijn. In diep verdriet kan een mens toch sterk en echt naar voren treden.

Vroege paasboodschap

Hoe was Jezus? Wie was hij? Die vraag leefde ook bij zijn leerlingen. Het evangelie van Marcus heeft geen echt paasverhaal. Het eindigt in diepe chaos na de dood van Jezus. Maar midden in zijn evangelie licht Marcus al een tipje van de sluier op, als hij Jezus met zijn leerlingen de berg laat opgaan (Marcus 9,2-10). We horen het volgende zondag in de  liturgie. Het is als een vroege paasboodschap. Jezus is Gods wellbeminde, naar hem mogen we ons richten, aan hem ons toevertrouwen. Laten ook wij samen met de apostelen opgaan in de herkenning van wie Jezus is en wat hij mag betekenen voor ons eigen leven. En dus met hem terug de berg afdalen, daar waar de mensen zijn met hun noden en zorgen, met hun vragen en zoeken.

(jh)

Gepubliceerd door

Zone Alsemberg

Meer

Veertigdagentijd en Pasen
Artikel
evangelie
Marcus
Jezus

Deel dit artikel

Deel op Facebook
Deel op Twitter
Deel via e-mail

Lees meer

Buigen uit eerbied voor God © abdij Tongerlo
readmore

Een buiging voor Gods schepping

icon-icon-artikel
Rein of onrein ? © pixabay
readmore

Rein en onrein

icon-icon-artikel
Lazarus leeft © Roel Ottow
readmore

Mosterdzaadjes ~ Lazarus leeft

icon-icon-artikel

Recent bezocht

Bekijk je recent bezochte microsites, auteurs en thema's
© 2025 Kerk en Media vzw
Vacatures
Contact
Voorwaarden
YouTube
Twitter
Facebook