“Als iemand bij mij komt en geen afstand wil doen van alles wat hem dierbaar is, van zijn vader en moeder, zijn vrouw en kinderen, ja zelfs van zijn eigen leven, kan hij mijn leerling niet zijn.” (Lucas 14,25-26)
Je ergert je er misschien ook aan: mensen, jongelui zowel als ouwelui, die heel de tijd door op hun smartphone staren. Hun aandacht is helemaal in beslag genomen door een eindeloze stroom van boodschappen en aandachtstrekkers. Het maakt hen zo in zichzelf gekeerd, dat de wereld rondom hen niet meer van tel is.
Wie of wat is van tel voor jou?
De vraag van Jezus vandaag in het evangelie van zondag versta ik als volgt: door wie of wat laat jij je leven leiden? Wie of wat is van tel voor jou? En heeft God daarin een plaats? Het vraagt wijsheid om dat te onderscheiden. Het soort wijsheid waar koning Salomo om bidt in de eerste lezing (Wijsheid 9,13-18). “Hoe kan ik weten wat U, Heer, welgevallig is? Waar vind ik de wijsheid om leren om te gaan met de beperkingen van het leven, met ziekte, ouderdom en dood?” Zaken die vroeg of laat in ieders leven opduiken. Salomo bidt om wijsheid. Hij heeft Gods geestkracht nodig om te doorgronden wat van waarde is.
Jezus vraagt keuzes
Het is een vraag die we ons als christengelovigen ook mogen stellen. Jezus ziet dat vele mensen met hem mee trekken. Maar wat zoeken ze bij hem? Ze willen direct geholpen worden, ze hebben verwachtingen die niet beantwoorden aan waar het hem om te doen is. Hij reageert heel bruusk: als je mij wil volgen zul je je familie en ook je eigen leven moeten haten. Met dit soort radicalisme wil Jezus ons aan het denken zetten: hem volgen vraagt heel bepaalde keuzes. Keuzes die niet voor de hand liggen. De keuze bijvoorbeeld om tegen de stroom in te durven gaan, de keuze om te onderscheiden waar het echt om gaat in ons leven. Je kan zo’n keuze ook een vorm van wijsheid noemen. Wijsheid om de dingen los te laten die teveel onze aandacht en energie opslokken, zoals je geld, je smartphone, je ik-gerichtheid. Wijsheid om te zien wat deze aarde en wat anderen nodig hebben om te leven. Onze wereld heeft mensen nodig die zich om het lot van anderen bekommeren. Onze wereld heeft mensen nodig die Jezus volgen met hart en ziel en zich door hem laten leiden.
Niet ondoordacht
Om te verduidelijken hoe veeleisend dat kan zijn, gebruikt Jezus in het evangelie van zondag een beeld (Lucas 14,25-33). Het is zoals iemand die een toren wil bouwen. Dat vraagt een goede planning en degelijke kostenberekening. Anders geraakt het werk maar half af, en is al je inzet voor niets. Door wie of wat laat ik mijn leven leiden? Ook die vraag vereist dat we goed leren luisteren. Luisteren naar de stem van ons hart en naar de stem van wijze andere mensen om ons heen. Het vraagt nederigheid om dat luisteren te leren. En om de dingen los te laten die ons beletten te luisteren. Dus toch maar even weg van die smartphone en gevoelig blijven voor de echte keuzes in het leven.
