In de Bijbel
wordt nooit over de vleugels van engelen gesproken, wel over engelen. De vleugels zijn een uitvinding van de mensen en symboliseren de afstand die deze wezens afleggen tussen hemel en aarde om de mens te bereiken. De ‘boodschap’ die de ‘boodschapper’ van hemelse of aardse aard brengt, blijkt het belangrijkste te zijn in de Bijbel, niet het ‘vervoermiddel’. In het Oude Testament komen engelen 549 keer voor en in het Nieuwe Testament 203 keer. Er wordt ook gesproken van duivels, gevallen engelen en slechte geesten.
In het Oude Testament zijn de engelen ten dienste van God en zijn verbond met de mensen. Al van in het eerste boek over de Schepping zijn ze aanwezig. Denk aan Abraham die het bezoek krijgt van ‘drie mannen’ onder de eik van Mambre. Jacob die in zijn droom een ladder ziet die tot de hemel reikt en waarop ‘engelen naar boven en naar beneden klimmen’. Jezus verwijst daarnaar (Joh. 1,51).
In de Evangelies zijn de engelen aanwezig op de sleutelmomenten in Jezus’ leven. Denk aan de boodschap van de superengel Gabriël aan Maria, prachtig! Discreet, op de toppen van zijn tenen komt hij haar iets vragen; zonder te dwingen. Denk ook aan de ‘droom’ van Jozef. Of aan de engel die Jezus bijstaat in de Olijfhof. Ze zijn er, discreet, want Jezus is belangrijker! Ons staan ze terzijde als ‘levensgezel’, samen met de heiligen gaan ze ons voor in het dagelijks leven, onopvallend, als ‘engelbewaarders’. We staan er niet alleen voor!
Engel als spiritueel patrimonium
Engelen staan al een tijdje op de kaart, ook bij niet-gelovigen. Dat is niet verwonderlijk. In zekere zin behoren engelen tot het spiritueel patrimonium van de mensheid. Lang voor de monotheïstische godsdiensten zoals het Judaïsme, het Christendom en de Islam vindt men engelen reeds in animistische tradities. De figuur van hemelse wezens vindt men ook, onder andere vormen, in het Hindoeïsme en in de Griekse verhalen. Maar het zijn de volkeren in Mesopotamië (Irak, tussen Tigris en Eufraat) die ertoe bijgedragen hebben dat we die figuur als de Bijbelse engel leerden kennen.
In het Credo
Al vanaf de eerste zin in de Geloofsbelijdenis worden we aan hen herinnerd: “Ik geloof in één God, de almachtige Vader, Schepper van hemel en aarde, van al wat zichtbaar en onzichtbaar is.” Deze eeuwenoude geloofsbelijdenis blijft voor een christen de ‘nationale hymne’!
2 oktober: engelbewaarders
Enkele dagen na het feest van de Superengelen op 29 september vieren we de ‘engelbewaarders’. Hebt u ook bij uw Eerste Communie een prent gekregen met een grote engel op die een kind beschermt? In de Oudheid werd al geloofd dat elke mens een engel had die hem beschermde. Dit idee werd in de vijfde eeuw binnen gebracht in de kerk maar het is pas vanaf de 12e eeuw dat het echt ontwikkeld werd. In 1608 heeft paus Pius V er een feestdag van gemaakt op 2 oktober.
Soms, als je ‘vleugellam’ geslagen bent door omstandigheden of mensen, komt er iemand onverwachts langs en zegt je spontaan: “Je bent een engel,” en dat is juist gezien. Op het juiste moment, op de juiste plaats is er iemand die de juiste woorden zegt of juist doet wat ge nodig hebt, en dat geeft ‘vleugels’. Bedankt engel!
(rvdp)
