Groot geheim
Als we iemand in het zonnetje willen zetten, hangen we slingers op, geven bloemen en cadeaus. Dat is moeilijk als de feesteling God zelf is. Want niemand heeft ooit God gezien. Niemand heeft Hem ooit ontmoet. We kunnen ons geen voorstelling van Hem maken. Hij blijft voor altijd het grote geheim, onze woorden over Hem schieten altijd tekort. Zulk een vieren valt dan moeilijk. Of niet? Over datgene of diegene die diep in je hart brandt als een vuur, als een groot geheim, zwijg je toch nooit? Het valt op dat zelfs mensen die zeggen niet te geloven, niet over Hem kunnen zwijgen. Altijd weer herhalen ze dat God niet bestaat en zwijgen ze niet over Hem. Wie of wat is Hij dat zijn Naam op onze lippen blijft branden?
Niet zwijgen
Het evangelie van zondag (feest van de heilige Drie-eenheid) (Johannes 3,16-18) verwoordt het mooi: “God heeft de wereld lief.” En omdat onze God ons liefheeft, kunnen we niet zwijgen over Hem. Over diegene van wie je houdt kun je niet zwijgen, maar moet je spreken, ook al schieten de woorden je tekort. Dat is geloven. Vertrouwen dat God om ons geeft, dat Hij naar ons omkijkt. Het wordt zo vaak gezegd: mensen hebben een houvast nodig om te leven. Mensen hebben nood aan levensperspectief, we willen weten wat de zin en het doel is van ons bestaan. En tot wie moeten we ons daarvoor richten? We herkennen ons in de uitroep van Petrus die eens zegde: “Heer, naar wie zouden we gaan? Gij alleen hebt woorden van eeuwig leven!”
Altijd weer welkom
Het mooist openbaarde Jezus ons wat hij met de Vader bedoelde in de parabel van de vader met zijn twee zonen. De jongste die alles verkwanseld heeft, wordt hartelijk onthaald. De vader overrompelt zijn kind met zijn onvermoede barmhartigheid. Tot onbegrip en ergernis van de oudste zoon. Maar God is anders. Zijn liefde is zo groot dat ze zelfs de verloren gelopen zoon vreugdevol in de armen sluit en opneemt. Wat een vader! Wat een liefde! Altijd weer blijf je welkom bij Hem.
Barmhartigheid
In Jezus mocht die goddelijke barmhartigheid vlees en bloed krijgen. Voor ons is hij daardoor de weg, de waarheid en het leven. Zijn Geest steekt ons aan, drijft ons naar elkaar, naar allen die onze liefde nodig hebben. Door die Geest in ons werkzaam te laten zijn, maken wij Gods barmhartigheid zichtbaar voor elkaar. Zo wordt zijn grote geheim voor ons allen telkens meer tastbaar en voelbaar. Over dat geheim mogen en moeten we blijven spreken, Hem vieren en Hem zo telkens weer levend in ons midden aanwezig weten. Een geheim dat goed vertolkt wordt in een lied dat we bij het vormsel in Huizingen zongen …
Als een voetspoor ...
Als een voetspoor in het leven hebben mensen U vermoed.
Als een groot geheim in stilte hebben mensen U ontmoet.
In een stem, in vele namen, in ‘Ik zal er voor u zijn’
blijven mensen diep vertrouwen dat Gij steeds nabij zult zijn.
Als een groot geheim, als een stem, als een naam,
als een voetspoor in het leven.
Als een sterke kracht, als adem hebben mensen U gevoeld.
Als ze warm verbonden leven, zoals Gij hen hebt bedoeld.
In de stroming van het leven werden mensen stil geraakt
en tot trouwe bondgenoten van uw grote droom gemaakt.
Als een bondgenoot, als een grote droom,
als een sterke kracht, als adem.
