Of we dit jaar op vakantie vertrekken, is de vraag. Links en rechts hoor je: ik ga, maar niet te ver. En: afhankelijk van de evolutie van de coronapandemie. Of het op reis allemaal zo gezellig zal zijn met al die voorzorgsmaatregelen, is ook af te wachten. Beter thuis blijven dan maar, in het veilige en gekende milieu? En toch, misschien hebben mensen na al de stress en spanning van de voorbije maanden nu des te meer nood aan een andere omgeving.
Goede raad
Wie hoe dan ook vertrekt, volgt een aantal tips, goede raad voor onderweg. Ze kunnen van pas komen! Vooraleer Jezus zijn leerlingen op pad zendt, drukt ook hij hen een en ander op het hart. Maar meer dan praktische tips zijn het raadgevingen van spirituele aard. Ze komen ook ons van pas als we ons levenspad tevens als een spirituele reis opvatten. Die kun je om op het even welke plaats ondernemen, thuis, dichtbij of verderaf.
Zo horen we Jezus zeggen: wees niet bang om te getuigen van de Geest die in je leeft. Heel wat Jezusgetuigen hebben destijds hun overtuiging met de dood of met vervolging moeten bekopen. Heel de geschiedenis door zijn er christenen omwille van hun geloof gedood of vervolgd. Die dreiging is voor ons hier in het Westen niet zozeer van fysieke aard. Eerder is het de vraag of wij vrijuit durven te spreken over wat ons beweegt, over wat geloven voor ons betekent?
Getuigen
Je hoort oudere mensen wel eens zeggen: als ik daarmee afkom bij mijn kinderen of kleinkinderen, dan halen ze hun schouders op. “Waar jij mee bezig bent, dat is toch allemaal achterhaald,” klinkt het dan. En dus zwijgen we maar. We vinden de woorden niet om uit te komen voor wat ons dierbaar is als gelovige. Of we twijfelen zelf.
Gelukkig zijn er de tijden door mensen geweest die niét gezwegen hebben, die durfden spreken ook als de omstandigheden rondom hen niet gunstig waren. Zo iemand was de profeet Jeremia, een Godsman die leefde zo’n 600 jaar voor Christus optrad in Jeruzalem. Een man die heel scherp aangaf dat er geen toekomst is voor een samenleving waar het Godswoord geen kans krijgt, waar mensen klein of arm gehouden worden. Zijn woorden werden hem niet in dank afgenomen. Het leverde hem de bijnaam op van ‘paniekzaaier’. Maar het hield Jeremia niet tegen uit te komen voor zijn vertrouwen op God die mensen wil redden. Mensen zoals hij, die ons wakker schudden en een toekomst van Godswege voorhouden, wij blijven ze nodig hebben! Ook hier geldt het gezegde dat ‘woorden wekken, maar voorbeelden trekken’.
Wees niet bang
Ook de eerste christenen bemoedigden elkaar om in Jezus’ geest te blijven doorgaan, om te getuigen van de hoop die hij in hen had losgemaakt. En dan is het alsof ze Jezus zelf horen zeggen: wees niet bang voor hen die wel het lichaam kunnen doden, maar niet wat innerlijk in je leeft, wie je bent als mens. Voor God ben je zoveel meer waard. Getuig dus van de hoop die je als een kostbare vlam in je brandend houdt. Dat kan, niet zozeer door woorden, maar heel eenvoudig door je een bewogen mens te tonen, bekommerd om wat er in je omgeving gebeurt. Leef mee met de nood van mensen, neem hun vragen ernstig, toon je mild en barmhartig, luister naar het verhaal van de eenzame. Zo beleef je het evangelie van Jezus. Zo zet je zijn zending verder. Wat je ervoor terugkrijgt, is zoveel te groter. Het is je opgenomen weten in de liefde van God zelf. Het is je leven stoelen op de rijkdom van een geloof dat een blijvende bron van geestelijke voeding is. Het is een gouden tip om mee te nemen op ‘reis’, waar je die de volgende weken ook voert.
(jh)