Het verhaal van Kerstmis vraagt bijzondere ogen en oren om er naar te kijken en te luisteren. We kunnen dat het best door ons voor te stellen dat wij zelf een van die herders zijn aan wie de engel komt vertellen dat er een redder geboren is. Van die herders wordt gezegd dat ze gingen kijken.
Zou ik gegaan zijn?
Wat was het in de boodschap van de engel waardoor die herders in beweging kwamen en gingen kijken? Herders waren niet bepaald de aanzienlijksten in de maatschappij van toen. Was dat misschien de reden dat er eindelijk aandacht aan hen werd besteed? Dat ze mochten ervaren dat ze de moeite waard zijn, meer zelfs, dat ze alle reden hadden om blij te zijn en moed te vatten?
Zou die boodschap ook mij raken?
Van die engel wordt verder gezegd dat hij omstraald was door licht. Licht waar ook wij elke dag naar uitkijken. Licht dat onze geest verheldert, licht dat ons lichaam de krachten geeft die het nodig heeft. En nu zegt die engel: degene waarnaar je al zo lang uitkijkt, die is er in uw midden. Degene die de taal van de liefde spreekt. Die de pijnplekken in je hart kent. Die er zacht zijn hand op legt. Die ons helpt geloven dat er nieuw begin mogelijk is. Hij is er, ga maar kijken.
Zou ik willen zien?
En als ik dan ga kijken? Het is allemaal maar heel gewoon, marginaal zelfs. Een arm echtpaar aan de rand van een veld. Ze hebben net een kind gekregen en het bij gebrek aan beter in een voerbak gelegd. En dat is degene van wie gezegd wordt dat hij de redder zal zijn, de vredebrenger op aarde? Je moet toch heel bijzondere ogen hebben om in deze mensen, om in dit kind meer te zien. Aan de buitenkant valt er juist niets bijzonders te zien. En toch hebben die herders van toen gezien wat ze zagen, en gehoord wat ze met hun oren hoorden. Alsof er bij gezegd werd: blijf niet bij de buitenkant ervan staan, zie er dwars doorheen. Zie hoe God erin aan het werk is en een nieuw begin maakt. Ook voor jou.
Zou ik dit kunnen geloven?
En als ik geloof zou schenken, zal dit iets veranderen? Aan de buitenkant gezien zal er juist niets aan de wereld veranderd zijn. Maar ik zal het zijn die veranderd ben. Ik zal de oproep meedragen om dwars door al het gewone, dwars doorheen de kleinheid van het bestaan, het nieuwe begin te willen zien. God maakt zijn beloften waar. Het zijn bijzondere ogen en oren die het willen zien en geloven. Ja, de ogen en oren waarmee een kind kijkt en hoort. Een kind ontdekt altijd nieuwe dingen. Het staat open voor het wonder. Maar het heeft mensen nodig om tot dat vertrouwen te komen.
Wil ik dat Kind in mij geboren laten worden?
Het wordt ons toegewenst: luister en kijk, en ontdek God in je bestaan.
Zalig Kerstmis.
