Iets over Myriam zelf: ze groeide op in een kunstenaarsfamilie in Reims en als kind maakte ze reeds kennis met de werken van Rodin en Camille Claudel, beeldhouwers die haar inspireerden en dat is in haar werk ook te zien. Ze werd psychologe en onderwees ook Plastische Kunsten. Maar haar passie voor beeldhouwwerk bleef bovendrijven en ze nam het risico aan die passie vorm te geven. In 2000 ging ze in de leer bij de Catalaanse Salvador Manosa. Sindsdien leeft en werkt ze in Catalonië. Sinds 2005 stelt ze ten toon in Spanje, Italië, België en Frankrijk.
In 2016 werd haar gevraagd een piëta (zie foto) te maken voor de kerk van de Foyer de Charité in Tressaint in Bretagne. Hierover zegt ze in een reportage: “wat ik het eerst zag in mijn gedachten was het gelaat van Maria en daaruit is het hele beeld gegroeid. Maria die in een buigende houding haar zoon aan de mensheid schenkt. Ik zie haar moederschap, de overgave van Jezus met de open armen, de overwinning ook van het leven op de dood”.
Ze is een diepgelovige, artistieke vrouw die kunst ook als therapie ziet die ze toepast bij kinderen en adolescenten in moeilijkheden. “In de kunsttherapie wordt kunst benaderd als een creatie die naar zichzelf leidt, die met het leven verzoent... kunst is een prachtige brug tussen het beleefde en het “Zijn”. Het is belangrijk daar te verblijven”
Ze zegt nog: “neem het risico tot het uiterste te gaan in uw verlangen om van uw leven een kunstwerk te maken”!
Moge het “waken” bij deze piëta voor ons een biddende voorbereiding zijn op Pasen!
(rvdp)
De volledige reportage over Myriam de Lafforrest kan u bekijken op You Tube :
