Tegenwoordig wordt van mensen verwacht dat ze in hun job flexibel zijn, bereid om nieuwe uitdagingen aan te gaan. Zo moeten mensen soms van beroep veranderen. Omdat het oude werk geen toekomst meer heeft, of gewoon om nieuwe kansen te grijpen. Wie van beroep verandert, moet omscholen, nieuwe vaardigheden aanleren.
Visser van mensen worden
Stel dat je visser bent in het Palestina van tweeduizend jaar geleden. Dat is een zware en onzekere job. Iemand benadert je en vraagt je ‘visser van mensen’ te worden (Marcus 1,14-20). Dat is heel iets anders dan het werk dat je tot nu toe deed. Bovendien is het Jezus die je dat vraagt. Mensen vissen is bij hem niet zomaar mensen aan de haak proberen te slaan, het is geen jacht op mensen. Als visser van mensen zul je mensen proberen te winnen voor zijn Rijk, voor de droom die hem voor ogen staat. Het evangelie geeft de indruk dat dat bij die eerste leerlingen op een twee drie gebeurd is. Maar niets is minder waar. Ook hen zal het tijd en moeite gekost hebben om zich om te vormen naar wat Jezus wil, om bij te scholen en te groeien in die nieuwe stiel. In Bijbelse taal heet dat bekering. Leerling worden van Jezus, dat is levenslang leren!
Jona's bekering
In de eerste lezing (Jona 3,1-5.10) wordt ons een ander verhaal van omscholen verteld. Het komt uit het boek Jona – eigenlijk een boekje -, een parel van Bijbelse vertelkunst. Ook de profeet Jona heeft omscholing nodig. Ook hij moet leren wat God wil. En dat gaat evenmin op één twee drie. Als God Jona voor de eerste keer roept om naar Ninivé te gaan, weigert hij dat. Ninivé was voor de joden een heidense stad, symbool van een goddeloze wereld. Daar bekering gaan preken, dat kan niet! Stel je voor dat ze zich bekeren, ze zouden hun welverdiende straf nog ontlopen. Dat wil Jona niet. En hij vlucht voor Gods stem. Maar God laat niet af. Hij roept een tweede keer: “Ga naar Ninivé!” Nu doet Jona wat God hem vraagt. En zie, het wonder gebeurt, de inwoners van de stad luisteren en bekeren zich. God spaart de stad. Dat maakt Jona nijdig: zoiets verdienen ze niet. Dan geeft God hem een grote les, een ware omscholing: God is een God van leven, die niet de dood en de verdelging van mensen wil. Zoals Hij geduld met Jona had, zo heeft Hij geduld met al die mensen.
Omscholen door Jezus
Jona had een zware omscholing nodig om tot dat inzicht te komen. Maar geldt dat ook niet voor ons? In het leerhuis van Gods liefde hebben ook wij voortdurend nood aan omscholing. We zijn soms zo snel in ons oordelen over mensen. Kunnen we dan niet leren kijken met de ogen van God: wachtend, hopend, altijd uitnodigend? Laten we ons dus maar omscholen door Jezus en leven in het licht van zijn koninkrijk.
(jh)
