Op maandag 19 juni was de Amerikaanse theologe en dichteres Carol Wimmer even te gast in Rode, waar zij ontvangen werd door Hugo Partous die al jaren met haar correspondeert. Voor een klein gezelschap werd het een boeiende uiteenzetting van ideeën en inzichten over Kerk en geloof.
Dit naar aanleiding van een boek dat Hugo weldra van de persen laat rollen, ‘Grasduinen in Gods tuin’. Daarin getuigt hij van het geluk te mogen opgegroeid zijn in het christelijk geloof.
Herman Van Rompuy sloot hierop aan vanuit eigen inzichten. De huidige crisis is er niet een van de Kerk, maar van het geloven zelf. Toch zijn er vele tekenen die erop wijzen dat we hoopvol mogen zijn; de nood aan diepte en transcendentie blijft, de mens blijft een eeuwige Godzoeker.
Daarna kwam ook Carol Wimmer zelf aan het woord. Zij heeft meerdere publicaties op haar naam staan en is bekend van haar gedicht ‘Ik ben een christen’ (voor de tekst in vertaling: volg de link onderaan dit artikel). Oorspronkelijk directeur van een kunstacademie, legde zij zich nadien volledig toe op het spirituele. Gods zorg voor mens en schepping is daarbij haar leidraad. Van daaruit wordt ook de opdracht van de (gelovige) mens duidelijk. In plaats van muren op te werpen, dienen we netwerken van verbondenheid uit te bouwen. Het christendom heeft daarin een voorname plaats. Het gelooft in de verrijzenis als kracht om het nieuwe tot stand te helpen komen. Carol is er vast van overtuigd dat uit een oprecht geloof iets nieuws kan groeien. De taak van een dienstbare Kerk is het niet te domineren maar wel mensen te helpen in het houden van elkaar. Dat dit geloof op een verscheiden wijze beleefd en uitgedrukt kan worden, is voor haar een evidentie. Als Kerk dienen we open en tolerant te zijn.
Kortom, de aanwezigen mochten een boodschap beluisteren van hoop, van geloof dat het nieuwe begonnen is en van onze mogelijkheden om daarin toe bij te dragen, geleid door de Geest die zijn werk doet.
De korte tijd waarin dit bezoek van Carol Wimmer georganiseerd moest worden belette jammer genoeg om een ruimer geïnteresseerd publiek te bereiken. Het zal verder zijn uitstraling mogen vinden in het boek ‘Grasduinen in Gods tuin’ van Hugo Partous, dat binnenkort verschijnt.
