Bang en moedeloos
In het sprookje van ‘De schone slaapster’ is het een prins die de slapende prinses wakker kust. Op het feest van Pinksteren is het God die de bange leerlingen wakker kust. Hij doet dat omdat Hij van hen houdt en omdat Hij telkens actief op zoek gaat naar hen. De leerlingen van Jezus, ze zaten daar wat moedeloos en aangeslagen bijeen; een bang groepje dat niet goed wist hoe het verder moest. Zoals ook de Kerk op onze dagen soms wat moedeloos en aangeslagen is door het tanend aantal gelovigen die zich er door aangesproken weten. Hoe moet het verder, is ook onze vraag? En met de leerlingen bidden we om de Geest van Jezus, om zijn bezieling die ons weer kan aanvuren.
Goddelijke Helper
Op Pinksteren overkwam het die leerlingen dat ze vervuld werden van de Geest die hen weer tot geloof en enthousiasme bracht. Er was immers de belofte van Jezus toen hij nog bij hen was dat hij hun een Helper zou sturen (Johannes 14,15-16.23b-26). Een Helper die ook wij best kunnen gebruiken, niet alleen nu, maar elke keer wanneer het niet duidelijk is welke kant wij op moeten met ons leven. We komen zo vaak in situaties terecht dat we ons verscheurd voelen, stuurloos zijn. Met Pinksteren mogen wij weten én vieren dat de belofte, door Jezus gedaan, stand houdt. De belofte van de bijstand door die goddelijke Helper geldt nog steeds ...
Pleitbezorger
Maar wie is die Helper waarover Jezus het heeft? Letterlijk staat er: iemand die erbij geroepen wordt, een advocaat, een pleitbezorger. Dat laatste is een treffende verwoording: Hij is een pleitbezorger, iemand die het voor ons opneemt. Als wij ons angstig en verlaten voelen, komt Hij bij ons staan om ons weer moed in te spreken. Als wij het goede spoor in ons leven uit het oog verliezen, helpt Hij ons om het terug te vinden en weer echt mensen van God te zijn. Hij is de Geest van God zelf die ons aanstoot in de morgen en ons vraagt om niet op te geven. Hij brengt ons de woorden van Jezus weer in herinnering. Dat waren woorden van diepe vrede en vreugde, van vergeving en nieuwe levensmoed. Zei hij niet: “Wie mij liefheeft, zal mijn woorden ter harte nemen”?
Jezus' woord van liefde
Jezus liefhebben is hem toelaten die zegt: draag mij in het hart, maak dat ik iets voor jou mag betekenen, laat mij mee een rol spelen in wat je zegt of doet. Zelf vraag ik me in bepaalde situaties af: hoe zou Jezus in dit geval gehandeld hebben? Wat zou hij gezegd hebben? En ook al krijg ik daarmee geen rechtstreekse oplossing voor mijn probleem, het helpt me soms wel. Ik betrek hem in mijn doen en laten. Ik laat iets van zijn geest in mijn handelen mee een rol laten spelen. Ik richt me op zijn woord. Dat altijd een woord van liefde is.
Mag het feest van Pinksteren ons opnieuw gevoelig maken voor dat woord. Kom, Geest van God, vervul ons hart, herschep ons, en geef deze aarde een nieuw gezicht!
(jh)
