De Tenhemelopneming van Maria is een hoogfeest binnen onze kerkgemeenschap. Zoals elk feest wil ook dit feest een mooi en dienstbaar leven gedenken waarin Gods werkzaam zijn in onze wereld door zindert. Maar evenzeer wil het een uitnodiging zijn om in de toekomst eenzelfde levenshouding aan te nemen.
Maria, een eenvoudig joods meisje met dromen en verwachtingen, levend tussen de mensen van haar volk, dochter van Anna en Joachim.
Onopvallend tot ze op zekere dag opgetild wordt uit het oude vertrouwde. God komt tot haar doorheen de engel Gabriël. Er is twijfel en aarzeling, Maria heeft haar leven niet zelf meer in handen. Dromen en verwachtingen vallen in duigen. En toch zegt ze ‘ja’ aan Gods liefde, aan Gods droom, niet goed wetend wat haar nog allemaal te wachten staat. Met spoed reist ze naar haar nicht Elisabeth om haar te laten delen in de vreugde van deze Godsontmoeting (Lucas 1,39-56). Inderdaad, in haar overgave aan Gods liefde verdwijnen angst en aarzeling voor vrede en vreugde.
De pijn van een moeder
Maria is als moeder van Jezus altijd te vinden aan zijn zijde. In de mooie momenten van het leven, in de belangrijke momenten van zijn gelovig volwassen worden, maar evenzeer in de momenten dat Jezus haar zorgen, pijn en verdriet geeft. Jezus was achtergebleven in de tempel. Na drie dagen zoeken vinden ze hem. “Weet je welk verdriet je ons hebt aangedaan?” is het woord van Maria. Wat ging er in haar hart om toen Simeon haar zei: “Een zwaard zal uw hart doorboren.” Het antwoord van Jezus op de bruiloft van Kana was pijnlijk. “Vrouw, dat zijn uw zaken niet,” zei Jezus tot zijn moeder toen ze hem meedeelde dat de wijn op was. Of die keer dat ze buiten vroeg aan de mensen Jezus te zeggen dat zijn moeder op hem wacht. “Mijn moeder en mijn broeders zijn zij die de wil doen van mijn Vader,” is zijn antwoord. Het meest pijnlijke in een moederleven is je kind zien sterven. Staande in onmacht en intens verdriet, onder de gekruisigde Jezus.
De kracht van Maria
Maar die allereerste ontmoeting in haar leven met het goddelijke schenkt haar duurzame kracht, hoop en geloof. In haar droom en verwachting ligt Gods droom en verwachting. En hier stroomt leven, leven dat door geen sterven te doden is. Dit doet Maria bij de leerlingen zijn, die zich opsluiten uit angst eenzelfde einde te kennen als Jezus. Haar geloof is voltooid: zoals Jezus in goddelijke kracht ten hemel vaart, zo wordt Maria in goddelijke kracht ten hemel opgenomen. Beeldende, gelovige taal die uitdrukt dat Maria volop in Gods liefde deelt.
UItnodiging
Het feest van de Tenhemelopneming van Maria is een uitnodiging voor elk van ons om de weg van Maria verder te banen in deze wereldtijd. Het is op onze beurt Jezus een thuis geven in ons hart, in ons gezin, in onze gemeenschap. Ook al beseffen we dan ten volle dat onze dromen en onze verwachtingen hierdoor anders zullen worden en zijn. Wie meewerkt aan Gods droom zal vreugde kennen, maar evenzeer ontgoocheling, pijn en verdriet. Hierin kunnen wij ons misschien wel het best herkennen in en spiegelen aan Maria’s leven. Zo is Maria een oproep tot ons om Jezus nabij te blijven in goede en kwade dagen, in trouw aan hen die ons gegeven zijn en gehoor gevend aan het appèl dat vanuit de wereld op ons afkomt, zo Gods barmhartigheid en liefde gestalte gevend. Dit doet ons uitzingen: “Ondanks alles is het leven Magnificat, reden om te juichen en dankbaar te zijn voor alles wat ons geschonken wordt.” Zalig hoogfeest!
Piet Capoen, deken pastorale regio Halle en Pajottenland