Een tijd geleden liep in Vlaanderen de jaarlijkse actie ‘De warmste week’. U kent ze: het is de bedoeling zoveel mogelijk geld op te halen voor tal van goede doelen. Media en vedetten ondersteunden die oproep. En telkens met succes.
Solidair
In zekere zin is de Bijbel één doorlopende oproep tot ‘de warmste week’. Neem nu de woorden van de profeet Jesaja (Jesaja 58,7-10) in de eerste lezing van zondag: “Deel uw brood met de hongerigen, neem de dakloze zwervers op in uw huis, kleed de naakten die je ziet en keer u niet af van uw medemensen.” Kan het concreter? Hier gaat het om: dat mensen solidariteit betonen met wie nood lijden.
De oproep van Jesaja wint nog aan kracht als we de omstandigheden kennen waarin hij die doet. Het volk van Israël was in ballingschap weggevoerd en dat betekende een ware crisis, zeker voor het gelovige deel ervan. Niet alleen gedeporteerd naar verre oorden, maar ook de tempel verwoest en alle symbolen van hun geloof uit handen geslagen. Het volk voelde zich door God in de steek gelaten. Als je onrecht ondergaat, is het een spontane reactie om je in je schelp terug te trekken. “Nu tellen mijn problemen, laat me gerust met die van anderen …” De profeet Jesaja troost zijn volk niet door daar in mee te gaan. Integendeel, hij belooft hen genezing als ze zich blijven openstellen voor hun medemens. In plaats van in je schelp te kruipen maant Jesaja aan tot actie, en oog te hebben voor mensen die zich eveneens in het duister bevinden.
Licht en zout
Als we ons in een crisis bevinden, is het juist een uitdaging oog en oor te blijven hebben voor de vragen en de noden van mensen om ons heen. Want wie zelf lijdt, voelt des te beter de pijn van anderen aan. Wie moet knokken in het bestaan, is gevoelig voor de strijd die anderen moeten leveren. Wie zelf duistere momenten kent, zal alles doen om de vlam die gedoofd is weer aan te wakkeren. En dan klinkt heel sterk en stevig de oproep van Jezus in het evangelie van zondag (Matteüs 5,13-16): wees het licht der wereld, steek het niet weg. Het beeld van het zout sluit daar bij aan, want zout werd wel eens gebruikt als een soort van brandversneller. Wees dus als het zout van de aarde dat het vuur sterker kan doen branden, zodat je licht schijnt voor de mensen. Ook als het leven op je drukt, ook als de vlam in je innerlijk wel uitgedoofd lijkt, kruip dan niet in een donker hoekje. Laat je niet meeslepen door pijn en zelfbeklag. Durf te geloven dat Gods vlam ondanks alles steeds in jou brandt en dat Hij jou nodig heeft om zijn licht te laten schijnen voor anderen.
