Pater André Jansen, Franciscaan, kwam spreken over "Franciscus, mysticus van nabijheid" voor 186 geïnteresseerde deelnemers. Een uitbundige zon zorgde voor feeststemming in de openbloeiende natuur van het groot domein.
Tijdens de voormiddag vertelde de spreker eerst wat hij bedoelde met secularisatie en mystiek. Hij toonde dan aan hoe de tijdsgeest stapsgewijs Franciscus’ bekeringsproces mee bepaalde. Hoe zijn droom in Spoleto, het kruis in het kerkje van San Damiano, de zelferkenning in psalm 142, de ontmoeting met melaatsen en zoveel andere sterke openbaringsmomenten, de grote ommekeer bewerkten van het mondain wereldse naar de evangelische dienst van zijn Heer in dezelfde wereld. Zijn edel gemoed en begaafde geest werden vervuld met mystieke zoetheid, in gratuit nabij zijn en sterke sociale vrijheid, ook in moeilijke tijden.
Absoluut hoogtepunt van onze bezinningsdag was de enthousiaste eucharistieviering, bezielend voorgegaan door Joris Weyts, nu weer op zijn best in de zachtmoedige vriendschapsmystiek van Franciscus.
Tijdens de namiddag kwamen enkele markante wijsheidsspreuken van Franciscus en uitspraken over de franciscaanse zending aan bod. Het zonnelied was een mooie afsluiter. Het succes van Franciscus was verzekerd. De verdere actualisering van het franciscaans erfgoed is een beloftevolle uitdaging, dank zij de pioniersrol van de paus. En welke spirituele bezieling zullen de franciscaanse broeders en zusters (clarissen en franciscanessen) onze broze en onvolwassen kerkgemeenschap bieden? Zal een onthechte en aanspreekbare franciscaanse lekenbeweging onze seculiere wereldbeleving met een eigen charisma doorstralen, transfigureren? De Geest waait waar Hij wil en maakt voortdurend een nieuw begin. De Geest van liefde bekrachtigt onze ommekeer, transformering van mondain werelds leven naar de evangelische dienst aan elkaar voor de Heer. Zeker na Franciscus van Assisi moeten onze narcistische dromen over wereld en christen zijn, plaats maken voor de Geest van waarheid, genadig nabij in de harde realiteit. "Kom, heilige Geest". Zo trekt ook Adem-Tocht "en marche". Of met Levinas: "le Desiré ne comble pas le désir, mais le creuse". Ook Martin Buber prijst Gods voelbare aanwezigheid bij mystici en bijbelse gelovigen, in dialoog met "Ik" en "jij".
Zoals bij Franciscus toont Zijn aanwezigheid zich in een nieuwe liefdevolle levenskunst, verantwoordelijk voor de seculiere wereld.
De oproep in het slotvers van het zonnelied klonk resoluut actueel: "Prijs en zegen mijn Heer, dank en dien Hem in grote nederigheid".
(H.A.)
