Terugblik op de bezinningsdag Brugge van 2015

Als geloven een ervaring wordt - mystici wijzen ons de weg - Klaas Blijvens

E.P. Klaas Blijlevens kwam ons onderhouden over "Als geloven een ervaring wordt - mystici wijzen ons de weg". 220 belangstellenden konden zich vrijmaken voor deze diepgaande bezinning. Voorzitster Maria Seurinck was heel gelukkig ons weer te mogen verwelkomen. E.H. Joris Weyts wist onze aandacht en luisterbereidheid te sturen in een korte gebedsouverture.

Dan, als een donderslag bij klare lentehemel: mystici getuigen over hun ervaring! Wat is christelijke mystiek? Het voorbeeld van de atheïstische scheikundige Camille Crowet in Brussel anno 1923: een opzienbarende bekering op 25 jaar met mystiek hoogtepunt bij haar eerste communie. "Ik ervoer een openbaring van de totale liefde", "Jezus had mij helemaal in zijn greep", "Ik werd door Hem gedragen in de schoot van de Vader", "De meest ware werkelijkheid", "Het is waar en ik mag erin leven"...

De spreker omschreef eerst de drie dimensies van christelijk leven: belijdenis, viering en dienstbaarheid, met als voedende bron de innerlijke werking van de Geest, vooral in het gebed. Het evangelie noemde hij dan de bron van elke spiritualiteit in het christendom, met gevarieerde en algemene historische uitwerking. Op hun beurt ten slotte beschrijven mystieke teksten specifiek de werkelijkheid van Gods diepste beroering in het gemoed, zoals de mysticus zelf deze godsontmoeting bewust mag kennen en meemaken. Zo hadden we bijvoorbeeld in de late middeleeuwen een bloeiperiode van de minne-mystiek in onze lage landen, zie Hadewych en Ruusbroec. Andere, latere mystici, brengen hun eigen innerlijk besef van het bestaan in God en hoe God leeft in ieder mens, telkens in een heel origineel verhaal, hun persoonlijke unieke geschiedenis. Flitsen zijn het soms en toch zo herkenbaar in geloof en voedend voor geloofsgroei. Wat het dagelijkse leven ongemerkt maar echt inhoudt aan goddelijk inwonen, wordt bewust duidelijk in de mystieke ervaringen.

De aansluitende krachtige eucharistieviering bracht ons intiem bijeen, de Godszoon zelf was onze genegen gastheer. Joris Weyts regisseerde indrukwekkend dit scenario.
Het ‘smaken' en ‘genieten' van de lekkere en gezellige maaltijd maakte de tongen los voor aangename kennismaking en blij weerzien.

Pater Klaas Blijlevens, als echte kenner, besteedde de namiddag aan enkele teksten van Ruusbroec. Het kwam soms wat vreemd over door de achterliggende tijdsgeest, dito mensbeeld en taal en vooral de onoverkomelijke onuitspreekbaarheid van God zelf als belangrijkste speler. Toch wist hij op schalkse en pedagogische manier de diepe betekenis te duiden. Bijvoorbeeld: "Siet, de Brudegom comt, gaet ute, Hem jeghen", klinkt het leidmotief van "Die geestelike brulocht". We volgden de gids in deze superboeiende introductie. De verkenning doorheen het onbetreden woud van de eindeloze godsontmoeting in de innigheid van de menselijke geest, wekt steeds weer nieuwe energie en een rusten in ware zaligheid. God is een intrekkende en uitvloeiende zee, non stop.

Ook wij Adem-tochters worden uitgenodigd tot een ‘ghemeyn leven'. Dat is delen in het hoge ‘schouwen' met het genieten van de onuitputtelijke rijkdom van Gods wezen en tegelijk concreet dienstwerk: mee realiseren van christelijk-humane ‘deugdelijke' vrijplaatsen in deze zoekende maatschappij, solidair in rasecht pluralistisch samenleven. Vol overpeinzingen over dat ‘verciezen van got' in ‘meyninghe en minne' zijn we enthousiast terug naar huis vertrokken.

Herman Anné