Samenvatting van de tekst
a Wees blij en juich is de titel van een pauselijke aansporing in 2018 over de roeping van elke christen tot heiligheid. Naast de ‘grote heiligen’ die op de kalender voorkomen, is elke gedoopte geroepen om in het soms vrij drukke een van elke dag zijn ‘weg met de Heer’ te gaan. Die weg kan ons meer vitaal en vreugdevol maken.
In het licht van de Meester blijkt duidelijk dat de weg van de ‘zaligsprekingen’ onze weg naar heiligheid is. Deze zullen ook het criterium zijn bij het eindoordeel. Een mens in nood kunnen we niet aan zijn lot overlaten. De problematiek van de migranten moet niet onder doen voor de zware bio-ethische vragen (rond begin en einde van het leven).
Tekenen van heiligheid in deze tijd zijn doorzettingsvermogen, geduld en zachtmoedigheid; vreugde en humor; stoutmoedigheid en vurigheid.
b Fernand Maréchal, priester van het bisdom Brugge werd door Jan geïnterviewd. Jarenlang, tot aan zijn pensionering, was hij ziekenhuispastor. In Zeebrugge ontmoette hij als parochiepriester de ‘transmigranten’: vluchtelingen die per sé het Verenigd Koninkrijk willen bereiken om dààr hun toekomst uit te bouwen.
Zijn ouders waren in het spoor van Cardijn dienstbaar, vooral voor de gekwetste mens.
Van zijn oudste zus, tevens zijn doopmeter, leerde Fernand zenmeditatie kennen. “En verder” was hij actief in KSA en Bouworde, leerde hij als seminarist een dynamische parochie kennen en de West-Vlaamse basisgemeenschappen. Ook Cardijn en Pater Damiaan (die tegen de stroom in ging om zijn gekwetste melaatsen nabij te blijven) inspireerden hem. Het meest inspireert hem Jezus voor wie ieder mens meetelt en uiteraard God, niet in woorden te vatten, maar bron van Liefde die je zowel in inzet voor anderen als in stille zen kunt ontdekken. Fernand voelt die nood aan stilte aan en vindt dankgebed belangrijker dan smeken. Dat humor hem kenmerkt (en hem wel eens een weder poets kan bakken) wordt mooie beschreven in een anekdote vlak voor zijn pensionering in het ziekenhuis. Humor geeft je een ontspannende blik en moed om voort te doen.
Consequent vanuit zien, over oordelen naar handelen.
Wat hij met een ploeg vrijwilligers dan ook bespreekt én doet: de kerk openen voor vluchtelingen, maaltijden bedelen, zorgen voor douchegelegenheid en toilet. Hij laat zich daarbij niet afschrikken door negatieve reacties. Hij blijft in de liefde wonen en is verzoend met de dood.
En nu: jij en ik? Wat Fernand van mensen heeft geleerd en in het spoor van Jezus leeft, bracht hem op een zeker moment voor de uitdaging om transitmigranten als mens te zien en te behandelen. Elk van ons heeft ook die weg te gaan: de uitdagingen van het leven niet ontzien. Dat is roeping tot heiligheid.
Guido Debonnet
Zie ook notities A4 (word), notities A4 (pdf) en notities A5 (pdf)
