Vluchten naar veilige zones
Creativiteit om Jezus met vreugde te verkondigen aan allen en op vandaag. In onze tijd - die niet uitnodigt een religieuze visie op het leven te hebben en waarin de verkondiging op vele plaatsen moeilijker, vermoeiender, schijnbaar onvruchtbaar is geworden - kan de bekoring ontstaan af te zien van de pastorale dienst.
Men vlucht soms in veilige zones, zoals de gewone herhaling van dingen die men altijd al deed, of in bekoorlijke oproepen van een intimistische spiritualiteit of ook nog in een verkeerd begrepen zin van de centrale plaats van de liturgie. Het zijn bekoringen die zich voordoen als trouw aan de traditie, maar vaak zijn het geen antwoorden aan de Geest maar eerder antwoorden op de persoonlijke onvoldaanheid.
Pastorale creativiteit, durvend zijn in de Geest, vol van zijn missionaire vuur, is het bewijs van trouw aan Hem.
Daarom heb ik geschreven dat “Jezus Christus ook komaf kan maken met de vervelende concepten waarin we Hem willen opsluiten en Hij verrast ons telkens weer door zijn goddelijke creativiteit. Elke keer als we naar de bron terugkeren om de oorspronkelijke frisheid van het Evangelie te proeven, openen zich nieuwe wegen, ontstaan creatieve methodes, andere uitdrukkingsvormen, tekenen die meer sprekend zijn, en betekenisvolle woorden voor onze tijd” (Evangelii gaudium, 11).