Kerst- en Nieuwjaarswens van Marc Verwaeren, pastoor-deken

We zullen ’t voorbije jaar niet vlug vergeten.  Vorig jaar, in 2015, bleef de terreur nog buiten onze landsgrenzen, ook al kwam ze ongemakkelijk dichtbij door de aanslagen van 13 november 2015 in Parijs.  We kenden wel de onheilsbuien ver aan de horizon oostwaarts: boven Syrië, Libanon, Irak en Afghanistan en we zagen dagelijks op het televisiescherm de stroom van duizenden vluchtelingen.  Tot dan die 22ste maart de hemel donkerrood kleurde boven ons eigen land, met de aanslagen in Zaventem en de Brusselse metro.  Ons land was in shock. “Angst en vrees”, zo bleef de teneur, het hele jaar door.

Die angst en vrees deed velen teruggrijpen naar eigen veiligheid, eigen zekerheden.  De Brexit en de Amerikaanse verkiezingen laten een nog meer vertwijfelde wereld achter.  Vele mensen maken zich terecht grote zorgen over de toekomst van deze wereld.  De vele proteststemmen in Amerika geven taal aan dat angstig buikgevoel van vele mensen.  Bewindsvoerders zijn de voeling met de gewone mens kwijt geraakt.  Het populisme dreigt bovendien over te slaan naar verschillende Europese landen bij de komende verkiezingen in Nederland, Frankrijk of Duitsland.

Met dit alles in het achterhoofd probeer ik deze Kerst- en Nieuwjaarswens neer te schrijven.  Maar welke boodschap moet ik geven? Toch geen boodschap van “angst en vrees?”

Vier weken lang hielp de liturgie ons in de advent om te groeien naar Kerstmis toe.  In de buitenwereld is die voorbereiding op iets anders gericht: allereerst op kopen en verkopen, niets mis op zich.  Maar ik ben blij dat de liturgie ons op nog iets anders wijst: “mens te worden naar het beeld van God”.  Maar wat moeten we ons daar bij voorstellen?  Dagelijks worden we stiekem opgevoed met andere beelden: de economische mens, de consumptiemens, de gezonde mens, de sterke mens, de mooie mens, de jeugdige mens, de mens naar het model van de publieke wereld …

Met Kerstmis heb ik behoefte om ook een andere boodschap te mogen vernemen: blijde boodschap om mij te laten ‘verleiden’ om “mens naar het beeld van God” te worden.  Met Kerstmis laat God zich in een bijzonder beeld kennen. In een kwetsbaar kind, geboren in Bethlehem, leren we God bij uitstek kennen in zijn mooiste beeld.  En gelukkig zie ik het vandaag nog rondom mij: dat ‘beeld van God’, verpersoonlijkt in doodgewone mensen, in grote en kleine daden van goedheid.

Het is mijn hartenwens op de grens van dit nieuwe jaar: dat het goede werk van vele mensen die ‘dat kwetsbaar beeld van God durven zijn’ in onze tijd, mag verder groeien; dat ons streven naar een warme en solidaire samenleving sterker mag worden dan onze angst en vrees.  Ik wens het ieder van u toe, lieve mens.  Een zalig Kerstgebeuren en een vredevol Nieuwjaar!