Een terugblik
We vertrokken naar Waarschoot met een grote vraag. Zal er veel volk afkomen op de uitnodiging tot de dekenale avondwake als inzet van het Jubeljaar 2025? En dit op een zaterdagavond om 20 uur?
Wat een aangename verrassing: een bomvolle kerk!
De dienst werd geopend door een aantal koren samen onder leiding van Jan Wauters. Het klonk heel stevig door de kerk en het werd een héél warme samenzang toen alle medegelovigen in de kerk uitbundig meezongen. Ik kreeg onmiddellijk een gevoel van samenhorigheid en gemeenschap vormen over de grenzen van de parochies heen! Hoe hoopvol voor de toekomst!
We beluisterden het woord van God in diverse lezingen afgewisseld met gezangen.
In de homilie door priester Mathias werd het thema “Pelgrims van Hoop” prachtig geduid. Hij zei o.m. “Hoop … paus Franciscus maakte het tot het centrale thema van het Heilig Jaar 2025. Een mooie keuze in een wereld die wordt verscheurd door onzekerheid, onverdraagzaamheid en oorlog. Maar pas op, de hoop waarover het hier gaat is niet naïef! Hoop is geen doekje voor het bloeden, geen vaag idee dat ons wil doen geloven dat alles vanzelf wel weer in orde komt … dat is valse hoop die ons geen stap vooruit helpt! De hoop waarover de paus het heeft, is een innerlijke kracht, een godsgeschenk dat ons aanzet tot concrete daden en ons in beweging doet komen als pelgrims van hoop.”
Toen volgden twee hedendaagse getuigenissen. Een vrouw die werkte in een woon- en zorgcentrum bracht drie “verhalen”die écht hoop gaven en de man die voor De Kring werkte drukte ook hoop uit voor minder-bedeelden.
Alle gelovigen mochten een intentie noteren en vooraan in een mandje leggen waarna ze een kaarsje aanstaken bij de kerststal. Stemmig moment. En de intenties zullen worden gebruikt in volgende vieringen.
Na het Onze Vader – wat recht naar de hemel gaat als dit gebed wordt gelezen met héél véél mensen samen - sloten we de dienst af met de hymne van het Jubeljaar: Pelgrims van Hoop. Héél mooi lied!! Hopelijk kunnen we het dikwijls zingen in de loop van het Heilig Jaar.
We werden toen uitgenodigd voor een drankje en een babbel tussen de gelovigen. Heerlijk! Ook het blij weerzien van mensen uit andere parochies en gemeenten: Eeklo, Evergem, Ronsele, Lovendegem, Zelzate, Balgerhoeke, Maldegem… Het leek wel Pinksteren en we verstonden elkaar allemaal!!
Tot slot kregen we bij het buitengaan een kaarsje met het logo van het Jubeljaar erop.
Een kleine anekdote die ik wil toevoegen: na de viering feliciteerde ik de dame die een getuigenis uit het WZC had afgelegd en zei haar dat het zeker iets was dat ging blijven “hangen”. Ze antwoordde : ik had het gehoopt. En zo werd de eerste hoop al vervuld!
Ik wens jullie een hoopvol Heilig Jaar en als je kan ga zeker op bezoek naar Rome: het betreden van de heilige deur van de Sint-Pietersbasiliek is een bijzondere ervaring.
Monique
Homilie
Zusters en broeders, goede vrienden,
in deze drukke dagen tussen Kerstmis en Nieuwjaar zijn we hier samengekomen voor een avond van gebed en zang. En misschien dacht u bij het lezen van de uitnodiging: “Waar komen ze nu weer mee af? Kon dat nu niet wachten tot na Nieuwjaar?”. Alle begrip voor die reactie, maar het antwoord is nee, we konden deze avond niet uitstellen. In de 10 dekenaten van het bisdom Gent komen gelovigen, op vraag van bisschop Lode, op dit moment samen voor een moment van rust en bezinning aan de vooravond van de start van het Heilig Jaar in ons bisdom.
Een Heilig Jaar is een bijzonder gebeuren, niet alleen omdat er straks miljoenen bedevaarders naar Rome reizen om door de geopende heilige deuren te trekken. Voor elke gelovige wordt het een uniek jaar, of we nu op bedevaart kunnen gaan of niet. Een Heilig Jaar is het perfecte moment om stil te staan bij de manier waarop wij als gedoopten onze verbondenheid met God beleven en hoe we die tot uitdrukking brengen in onze omgang met anderen en met het geheel van Gods schepping. Daarom scharen wij ons achter de profeet Micha en zijn hoopvol visioen van vrede waarbij zwaarden en speren worden omgevormd tot werktuigen voor het welzijn van elke mens.
Hoop … paus Franciscus maakte het tot het centrale thema van het Heilig Jaar 2025. Een mooie keuze in een wereld die wordt verscheurd door onzekerheid, onverdraagzaamheid en oorlog. Maar pas op, de hoop waarover het hier gaat is niet naïef! Hoop is geen doekje voor het bloeden, geen vaag idee dat ons wil doen geloven dat alles vanzelf wel weer in orde komt … dat is valse hoop die ons geen stap vooruit helpt! De hoop waarover de paus het heeft, is een innerlijke kracht, een godsgeschenk dat ons aanzet tot concrete daden en ons in beweging doet komen als pelgrims van hoop. Die beweging is duidelijk zichtbaar in het logo van dit Heilig Jaar van de hoop. Verschillende figuren zitten in dezelfde boot, ze zijn samen onderweg met het hoofd fier opgericht. Ze zijn niet bang voor de wereld, maar gaan moedig op weg, voortgedreven door een mast in de vorm van een anker. Het anker was in de vroege kerk al een symbool van hoop, omdat er voor de aandachtige kijker ook een kruis in te zien is. Ja, voor ons christenen is het kruis het ultieme teken van hoop waarin wij veilig verankerd zijn. Want toen Jezus het kruis op zijn schouders nam, het lijden tot het einde toe doorstond en zijn leven prijsgaf uit liefde voor God en de mensen, heeft Hij ons een bron van hoop geschonken die niemand ons ooit kan afpakken. Jezus’ sterven en verrijzen hebben ons immers laten zien dat Gods liefde sterker is dan de dood, en dat zij dus bij machte is om een hoopvolle toekomst te laten ontstaan daar waar alles verloren leek.
Goede vrienden, het Heilig Jaar van de hoop is de ideale gelegenheid om in praktijk te brengen wat de apostel Paulus ons deze avond voorstelt: wees dankbaar, zegt hij, dankbaar voor al het mooie dat je uit Gods hand ontvangt. Daarmee ontkennen we niet dat er heel wat moeilijkheden zijn in onze wereld, maar als pelgrims van hoop houden we onze ogen geopend voor de tekenen van hoop die ons omringen. Hoop zweeft niet, maar gebeurt hier en nu. Verhalen van hoop zijn er om gedeeld te worden, want het zijn lichtpuntjes in onze donkere wereld. Daarom willen zorgpastor Krista Carreel en diaken Stijn Van Herck deze avond hun verhaal van hoop met ons delen. Zij nemen ons mee op hun weg als pelgrims van hoop …
pr. Mathias
