De bezinning die je hoorde op het einde van onze weekendvieringen kan je hier nog eens (na)lezen.
Solidariteit begint met verontwaardiging, met vloeken omwille van onrecht, met niet akkoord gaan met structuren, die uitsluiten en aan de kant zetten.
Solidariteit gaat door met geraakt zijn, tot in het diepste van je hart, omdat je mensen graag ziet en droomt van een toekomst voor alle mensen van goede wil.
Het wordt een kwestie van nadenken, van samen analyseren en ontraadselen, van niet dulden wat gewoon wordt gevonden, van zoeken naar perspectieven en uitzichten.
Solidariteit vertaalt zich vooral in handelen, in samen handelen – als het maar uit liefde is. Het is het goed zijn van de een voor de ander. Het is starre wetten omsmeden tot welkom zijn.
