EEN NIEUWE KERKGEMEENSCHAP BOVEN DE DOOPVONT
OPDRACHT 1 VERKONDIGING EN CATECHESE
OPDRACHT 2 LITURGIE EN GEBED
OPDRACHT 3 DIACONIE EN SOLIDARITEIT
EN DE NAAM IS …
PASTORALE EENHEID SINT-ANDREAS MIDDELKERKE
Als ouders een naam kiezen voor hun kindje, dan opteren ze vaak voor een naam die mooi klinkt en waar ze een goed gevoel bij hebben. Als een pastoraal team op zoek gaat naar een naam voor de nieuwe pastorale eenheid, dan wordt op de eerste plaats gezocht naar een naam met inhoud en betekenis, vaak de naam van een patroonheilige die met de visie en missie van de pastorale eenheid vereenzelvigd kan worden. Wij kozen voor de apostel Sint-Andreas, een man van het eerste uur. Als een gewone visser raakte Andreas helemaal in de ban van Jezus. Hij liet alles achter en ging in op Jezus’ vraag om voortaan ‘een visser van mensen’ te worden. Een eenvoudige leerling werd een buitengewone apostel, die handen en voeten gaf aan de Blijde Boodschap. Maak kennis met Sint-Andreas, onze nieuwe patroon, onze gids en inspirator.
Een gewone visser
Andreas is een visser uit Kafarnaüm. Samen met zijn jongere broer Petrus runde hij een familiebedrijfje in het vissersdorpje aan het Meer van Galilea. Vissers zijn noeste werkers die een eenvoudig, maar hard bestaan leiden. ’s Nachts gaan ze met hun boot het meer op en gooien er hun netten uit om vis te vangen. ’s Ochtends vroeg komen ze met hun buit weer aan wal en maken de vis klaar voor verkoop. Overdag zijn ze druk in de weer met het herstellen van hun netten en boten. Vissers zijn mensen van de zee, die niet bang zijn van het avontuur en openstaan voor het mysterie van de natuur. Ze zijn ontvankelijk en leggen gemakkelijk contact met mensen van allerlei slag die zich in de haven ophouden. Het zijn mensen van de wereld die zich niet graag verliezen in grote theorieën, maar het liefst de daad bij het woord voegen. Mensen zoals Andreas en Petrus had Jezus op het oog om als leerlingen rond zich te verzamelen.
Volgeling van Johannes en leerling van Jezus
Vóór Andreas apostel werd van Jezus was hij al een volgeling van Johannes de Doper. In zijn zoektocht naar God was Andreas getroffen door Johannes’ prediking en beantwoordde hij zijn oproep om zijn leven om te gooien en zich te bekeren. Johannes bracht Andreas in contact met Jezus die door hem ‘Lam van God’ genoemd werd. De eerste ontmoeting met Jezus was voor Andreas zo overweldigend – ‘Ik heb de Messias gevonden! (Johannes 1, 41), dat hij ook zijn broer Simon bij Jezus introduceerde. Bij de evangelisten Marcus en Matteüs lezen we hoe Andreas en Simon nadien door Jezus geroepen werden. ‘Toen Jezus langs het Meer van Galilea liep, zag hij Simon en Andreas, de broer van Simon, die hun netten uitwierpen in het meer; het waren vissers. Jezus zei tegen hen:
‘Kom, volg mij! Ik zal van jullie vissers van mensen maken.’
Meteen lieten ze hun netten achter en volgden hem. (Marcus, 1, 16 – 18; Matteüs 4, 18 – 19) Als leerling van het eerste uur behoort Andreas tot de dichtste kring van Jezus. Samen met de andere leerlingen is hij een bevoorrechte getuige van Jezus’ boodschap over het Rijk van God. Dit rijk is een wereld waarin God mag heersen en waar er vrijheid, vreugde, vrede, liefde en gerechtigheid is voor elke mens. Andreas en de andere apostelen werden door Jezus uitgezonden om deze Blijde Boodschap te verkondigen.
Een buitengewone apostel
Na Jezus’ kruisdood waren de leerlingen helemaal van de kaart en trokken zich terug achter gesloten deuren. Maar de ontmoeting met de verrezen Christus wekte hen uit hun verstarring en vervulde hen met een enthousiast geloof in Jezus Christus, de Heer over leven en dood. Andreas was er ook bij toen de apostelen op het Pinksterfeest vervuld werden van de Heilige Geest. Het gaf Andreas vleugels om vrijmoedig en enthousiast te getuigen van Jezus. Hij reisde langs de oevers van de Zwarte Zee en predikte in Turkije, Bulgarije, Oekraïne, Rusland en Griekenland. Een indrukwekkende prediktocht! De kleine visser uit Kafarnaüm trok de grote wereld in en werd ‘visser van mensen’ zoals Jezus het hem gevraagd had:
‘Neem niets mee voor onderweg, geen stok, geen reistas, geen brood en geen geld, en ook geen extra kleren. Blijf in het huis waar je onderdak hebt gevonden tot je van daar weer verdergaat. Als ze je niet willen ontvangen, schud dan het stof van je voeten ten teken dat je niets meer met hen te maken wilt hebben.’ (Lucas, 9, 3 – 5)
Een heilige
De zendingsreizen van Andreas mogen we naar moderne maatstaven gerust een ontzagwekkende onderneming noemen! We mogen boffen met zo’n patroonheilige en hopen dat regelmatig een vonkje van zijn geloof, zijn enthousiasme en zijn moed ook ons zal aansteken. Andreas heeft zijn naam – ‘moedige man’ – niet gestolen. Hij volgde Jezus zelfs tot in de kruisdood! Volgens de overlevering stierf Andreas in ca 60 n. Chr. in de Griekse stad Patras de marteldood aan het kruis. Zijn laatste woorden waren: ‘Ik heb al lang naar dit gelukkige uur uitgekeken en heb dit al lang verwacht. Het kruis is ingezegend door het lichaam van Christus dat eraan heeft gehangen.’ Andreas vond zichzelf te onrein om dezelfde kruisdood te ondergaan als Jezus. Hij koos er daarom voor om op een diagonaal kruis – sindsdien andreaskruis genoemd – te sterven. Zowel in de rooms-katholieke Kerk als de Grieks-orthodoxe kerk wordt zijn feest gevierd op 30 november.
Jo Broucke
