Het parochieteam van Wijchmaal nam een paar maanden geleden het initiatief om één van haar verdienstelijkste medeparochianen te huldigen.
Henri Vanderlocht werd op zondag 5 januari gevierd. Op het einde van de eucharistieviering mocht de voorzitter van het parochieteam het woord nemen, om in naam van de ganse Wijchmaalse parochiegemeenschap, Henri te danken voor de jarenlange inzet. Henri was vele jaren voorzitter van de parochieraad, lector in liturgische vieringen en uitvaarten, voorzitter van de missiekring, verantwoordelijke van Broederlijk Delen en de 11-11-11 actie. Hij was ook verantwoordelijke voor de abonnementen van Kerk en Leven en redacteur van de plaatselijke bladzijden van dit weekblad. Vele jaren schreef hij een commentaar bij het evangelie van de zondag.
Om het even in herinnering te brengen vindt u onder de foto één van zijn mooiste stukjes. Na zijn actieve loopbaan in het buitengewone onderwijs heeft Henri zich nog ten dienste gesteld van het bisdom om onder andere parochieraden bij te staan en te stimuleren.
Op vraag van het parochieteam van Wijchmaal heeft bisschop monseigneur Patrick Hoogmartens het ereteken eerste klas van Onze Lieve Vrouw Oorzaak onze Blijdschap toegekend aan Henri. Het werd opgespeld door pastoor Kris Vanstrydonck. Ook mocht hij een diploma ontvangen. Op deze oorkonde staat: “ Voor zijn jarenlange onbaatzuchtige inzet in de parochie Sint Trudo van Wijchmaal.” Een karikatuurtekening van de hand van Frans Braekers gaf op iet wat grappige manier het vrijwilligerswerk van de gehuldigde aan. En natuurlijk waren er bloemen voor echtgenote Berthe want achter een sterke man staat een sterke vrouw.
Een waterverkoper trok elke morgen naar de rivier. Daar vulde hij zijn twee kruiken en trok dan naar de stad om het water te verkopen aan zijn cliënten. Op zekere dag was er een barst in èèn van de kruiken en ze verloor water. Een grote nieuwe kruik kopen was echter veel te duur. Na een tijdje voelde de gebarsten kruik zich minderwaardig. Op een morgen besloot ze het haar baas te zeggen: 'Weet je, ik moet je mijn grenzen bekennen. Het is door mij dat jij geld verliest. Want bij aankomst in de stad, ben ik reeds half leeg. Vergeef me mijn beperktheden.' De volgende morgen, op weg naar de rivier, sprak de verkoper tot zijn gebarsten kruik: 'Kijk daar eens langs de boord van de weg.' 'Het is mooi, het staat hier vol bloemen', antwoordde ze. 'Dat is dankzij jou', antwoordde de baas. 'Jij bent het die ze elke dag water geeft. Ik had in de stad een zakje bloemenzaad gekocht en heb het langs de weg gezaaid. En zonder het te weten of te willen heb jij ze elke dag water gegeven.
Is dit niet een beeldige illustratie van inzet van vrijwilligers in onze samenleving? Wij zijn allemaal wel wat gebarsten, we hebben onze beperktheden en alles komt niet altijd terecht waar het hoort. We zien niet altijd merkbare resultaten maar als wij het onze Schepper vragen, kan hij met onze inzet iets doen groeien, zelfs wonderen verrichten.
