De lockdown leerde ons om creatief om te gaan met Godly Play. Al houden we allemaal heel veel van onze vertrouwde 'live' Godly Play kring, er zijn nog manieren om samen Godly Play te ervaren.
Gelukkig maar, want veel mensen, kinderen en volwassenen hebben het nu erg moeilijk, ook wanneer ze niet rechtstreeks geraakt zijn door het virus.
Kunnen we als Godly Play verteller toch een lichtje laten branden in deze donkere dagen?
We steken 4 kaarsjes aan…
1. Godly Play live
Godly Play vertellers die voor de klas staan, kunnen tijdens hun lessen nog steeds Godly Play verhalen vertellen aan kinderen jonger dan 12 jaar. Tips om dit zo veilig mogelijk te laten verlopen vind je via ‘Godly Play in coronatijden: tips voor jouw Godly Play werk’.
Vanuit bisdommen en vicariaten wordt afgeraden om fysieke bijeenkomsten te organiseren. Er wordt aangeraden om op andere manieren contact te houden met de gezinnen.
Godly Play gaat steeds over de vraag: ‘Wat heeft dit kind, wat heeft deze mens nodig?’
En gelukkig zijn er veilige manieren om dat ‘iets’ te geven: een kleine attentie aan de deur, een wenskaart, een goede, ouderwetse brief, een telefoontje of video-call, een zelfgemaakt geschenkje, …
Heb je een goed idee om toch dicht bij jouw Godly Play kring te zijn? Deel het dan in onze Facebookgroep, zodat jouw vuurtje verder kan doorgegeven worden.
2. Godly Play in jouw gezin of kleine bubbel
De donkere maanden zijn een heerlijke tijd om thuis verhalen te vertellen. En waarom geen Godly Play verhalen? Ook jouw woonkamer of keukentafel kan een Godly Play ruimte worden.
Heb je nog niet veel Godly Play materiaal? Neem dan snel een kijkje op onze website. Daar vind je alles over vertelmateriaal ontlenen, maken of kopen.
Jerome Berryman schreef een boek over hoe je thuis verhalen kunt vertellen op de Godly Play manier: Stories of God at Home. A Godly Play Approach (Church Publishing, New York, 2018). Met de oproep om ‘in ons kot te blijven’ is dit boek precies wat de Godly Play vertellers nu nodig hebben.
Via 'Verhalen vertellen bij jou thuis, op de Godly Play manier' vind je heel wat tips vanuit dit boek.
3. Digitale Godly Play bijeenkomsten
We hebben het nieuwe werkjaar ingezet met een digitale Godly Play bijeenkomst ‘De parabel van de goede Herder’. Een avond waarop 26 vertellers uit alle hoeken van Vlaanderen elkaar ontmoetten vanuit hun eigen woonkamer. Hoe fijn die avond ook was, dit kan niet helemaal tippen aan een échte bijeenkomst. Toch hebben we mogen ervaren dat er zelfs met ‘schermen tussen ons’ verrassend veel verbondenheid kan groeien.
Zeker met kleine groepen van kinderen, tieners of volwassenen die elkaar al kennen en reeds vertrouwd zijn met Godly Play is een digitale Godly Play bijeenkomst een haalbaar alternatief.
Een overzicht van gouden tips voor een echte kring vind je via 'Een 'live' digitale Godly Play bijeenkomst'.
4. Filmpjes opnemen
Veel vertellers zoeken filmpjes of willen zelf een filmpje opnemen om te delen met hun kring.
Het is een grote uitdaging om goed gebruik te maken van dit medium en de kern van Godly Play, wat Berryman de ‘onuitgesproken boodschap’ noemt, niet te laten verloren gaan.
Deze ‘onuitgesproken boodschap’ heeft immers te maken met drie zaken:
- de warme, veilige relaties;
- de schoonheid en eenheid van een ruimte die uitnodigt tot spel en verstilling;
- en de schoonheid van het materiaal dat met alle zintuigen kan ervaren worden.
Het is een mooie uitdaging om deze drie zaken op een àndere manier vorm te geven. Voor je meteen aan de slag gaat met materiaal en camera nodigen we jou uit om eerst een goed gesprek te hebben met jouw co-begeleider(s).
We geven je een aantal inspirerende vragen voor een boeiend gesprek!
|
Hebben we een relatie met de mensen die het filmpje te zien krijgen? Hoe zorgen we ervoor dat we de mensen die het filmpje bekijken echt ontmoeten? Hoe verwelkomen we iedereen, hoe nemen we afscheid? Moedigen we aan om het filmpje niet alleen te bekijken, maar samen met anderen?
Hoe geven we een ervaring van een mooie ruimte? Filmen we in een mooie ruimte?
Zijn er elementen van verstilling in ons filmpje? Zijn er elementen van speelsheid? Hebben we, in onze uitnodiging, ook aandacht voor de ruimte waarin de deelnemer/kijker het verhaal kan ontvangen? Vragen we vooraf dat die een rustig en mooi plaatsje in huis opzoekt om het filmpje te bekijken? Nog iets anders?
Werken we met het mooiste materiaal dat we kunnen vinden? Laten we de camera ook inzoomen op dat materiaal? De deelnemer kan het materiaal niet vastnemen. Hoe kunnen we voor andere kansen zorgen om met alle zintuigen met het verhaal bezig te zijn, bijvoorbeeld tijdens de verwerkingstijd?
|
Godly Play filmpjes zijn duidelijk een noodoplossing en live samenkomen gaat boven alles.
Daarom vragen we, net als alle Godly Play verenigingen wereldwijd, dat filmpjes na 3 weken verwijderd worden. Of als de filmpjes een reeks vormen, zoals in de kersttijd, kunnen ze beschikbaar blijven gedurende de hele kersttijd.
Ook vragen we dat vermeld wordt uit welke boeken de filmpjes komen.
Bijvoorbeeld: Dit verhaal namen we dankbaar over uit: J. Berryman, Godly Play Verhalenboek 2, Averbode, Averbode|Erasme, 2018.
