Dit werkjaar staat het Bijbels Leerhuis in het teken van het thema : ODE AAN DE VERLIEZER.
Wil dit dan zeggen, dat je als participant iets ‘verliest’ door simpelweg deel te nemen ?
Neen, natuurlijk niet !
In onze groepen verdiepen we ons op belangrijke figuren uit de Bijbel, die men als ‘verliezer’ zou kunnen percipiëren.
Wie waren ze ? Wat deden ze ? En hoe kunnen wij anno 2025, iets via hun leren in het beantwoorden van tijdloze vragen zoals ‘Hoe houd ik hoop ?’ ; ‘Waar vind ik houvast’ ?
Vanuit de samenwerking met het CCV, begeleidt Tijmen onze samenkomsten – én stuurt onze herder padre Dirk bij waar nodig.
Ook het zinvolle werk van theoloog Alain Verheij draagt bij in het benaderen en beschouwen van de selectie aan Bijbelse inspiratiebronnen.
Waarom ik nu al jaren zelf actief deel neem aan onze samenkomsten van het Bijbels Leerhuis, kan ik als volgt samenvatten :
- Het is gewoon heel plezant !
- Iedereen kan en mag aan bod komen om te lezen of in dialoog te gaan met anderen in de groep
- Maar het is anderzijds ook perfect okee om in stilte mee te lezen en de gesprekken in de groep te beluisteren
- Het stilt mijn leergierigheid : tijdens elke sessie leer ik vele nieuwe, interessante dingen bij
- Alle groepen staan voor iedereen open – Iedereen is welkom – En je hoeft geen Bijbel-kenner te zijn ofzo
- Elke groep is ook heel divers : jong en oud, van beroepsmilitair tot bankbediende, van koster tot gepensioneerde, van doorwinterde deelnemer tot ‘bleu’ (we hebben in onze dinsdagavond-groep twee aanwinsten : twee fijne dames die zich voorbereiden op hun doopsel)
Maar de belangrijkste drijveer om deel te nemen : het samen komen in groep en het uitwisselen van ideeën in een Katholieke-Christelijke context, om zodoende een extra diepgang en zingeving te genieten in je eigen leven
Kom ons vervoegen ! En je zal merken hoe verrijkend ons Bijbels Leerhuis van de Sint-Pietersparochie in Jette voor je zal zijn.
Je kan eigenlijk niets ‘verliezen’, enkel winnen !
Tot binnenkort ?
Manuel Maes
Aan Gino postuum
Beste Gino,
Wij zijn begonnen.
Het Bijbelleerhuis in Jette – Ode aan de verliezer.
Een reeks over hen die het zwaar hebben in deze wereld,
over de zwakkeren in onze samenleving.
De reeks die jij zo hartelijk, met zoveel zorg en diepte
aan het voorbereiden was…
en die jij niet meer mocht voltooien.
Toch voelen we je aanwezigheid hier,
tussen onze woorden, onze stilte, onze Bijbels op tafel.
We zijn gestart met het verhaal van Kaïn en Abel —
dat oeroude verhaal dat jij al had opengelegd,
als spiegel, als waarschuwing, als oproep.
We laten het op onze biuros staan,
opdat het onze gevoeligheid wakker houdt,
dat het ons opent naar de Abels van vandaag —
die zuchtjes wind in onze tijd —
en dat het de Kaïns in ons zachtjes verjaagt.
Ik hoop dat wijzelf, als nakomelingen van Set,
een zuchtje wind van vrede en tederheid worden,
in het spoor dat jij hebt getrokken.
Thijmen doet het heel goed.
Dirk is, zoals altijd, een warme gastheer.
En de Jetse Bijbelaars zijn weer voltallig van de partij —
dankbaar, aandachtig, geraakt.
Vandaag lieten we jouw woorden weerklinken,
zoals je ze op 25 juli 2025 schreef:
“Wees mijn hoeder en hou me stevig vast.
...De samenleving kan maar slagen als we hoeder worden van elkaar,
als we zorg dragen voor elkaar.
...De blikken van de mensen uit Gaza schreeuwen ons toe:
wees mijn hoeder en hou me stevig vast.”
Die woorden zijn nu ook voor ons.
We dragen ze mee,
zoals we jou meedragen –
in stilte, in vriendschap, in geloof.
Dank je, Gino,
voor de warmte van je blik,
voor je geloof in de mens,
voor het spoor dat jij in ons hart hebt getrokken.
Tot we elkaar weerzien,
Ela Krzyska
Hierbij de volledige tekst van Gino — woorden die hij ons naliet — en het muziekstuk dat hij zelf heeft uitgekozen om zijn boodschap te begeleiden.
vrijdag 25 juli 2025
"Wees mijn hoeder en hou me stevig vast"
In deze zomertijd ben ik reeds wat voorbereidend werk aan het doen voor het komend werkjaar. Zo was ik mij vandaag wat aan het inwerken voor het Bijbels Leerhuis van komend werkjaar, en verdiepte ik mij in het verhaal van Kaïn en Abel. Een oeroud verhaal, maar toch zo herkenbaar. Deze zonen van Adam en Eva verschilden qua karakter enorm van elkaar. Toen de twee op een dag een offer brachten aan God, werd alleen het offer van Abel door God geaccepteerd. Kaïn was hierover zo boos dat hij zijn broer dood sloeg. God wendde zich hierop tot Kaïn en vroeg hem waar zijn broer was. Kaïn antwoordde: ‘hoe kan ik dat weten? Ben ik soms mijn broeders hoeder?’ (Gen 4, 9). Het antwoord is natuurlijk volmondig ja. De samenleving kan maar slagen als we hoeder worden van elkaar, als we zorg dragen voor elkaar. En dit lijkt ons misschien evident voor de mensen die ons het meest nabij zijn, onze kinderen, ouders, partners, broers en zussen, vrienden, … Maar het is ook een oproep om hoeder te zijn van mensen die verder afstaan. Ja, ook van die vele hongerige mensen in Gaza die we dagelijks op ons scherm zien. We mogen niet langer zwijgen of wegkijken. De blikken van de mensen uit Gaza schreeuwen ons toe: wees mijn hoeder en hou me stevig vast. Het zijn tevens de woorden die telkens terugkeren een nieuw nummer van de IJslandse componist en instrumentalist Olafur Arnalds dat hij opnam met de onlangs overleden zanger Talos, en dat je hier kan beluisteren. ‘Oh brother come be my keeper, hold me dear’ klinkt het meermaals. Een oproep om meer zorg te dragen voor elkaar, een schreeuw om meer verbondenheid en solidariteit over alle grenzen heen, grenzen die we trouwens zelf vaak voor elkaar optrekken. Laten we nooit vergeten dat we opgeroepen zijn om elkaars hoeder te zijn.
Pastor Gino."
De kers op de taart ?
Wij van de Brusselse bijbelgroepen mogen elk jaar weer, op het einde van het werkjaar in juni, aan den lijve ervaren wat dit betekent …
Ook dit jaar werden we verwend met een goed georganiseerde uitstap naar een boeiende site : de abdij van Averbode.
Hieronder enkele hoofdpunten van onze mooie namiddag.
- Na een comfortabele busreis wandelden we naar het binnenplein van de abdij. Er stond ons een verhelderende gidsbeurt te wachten : de gidsen Jenny en broeder Jos Bielen namen elk de helft van de groep voor hun rekening om ons te laten proeven van het monastieke leven in de abdij. Een visite aan de wandelgangen, de Sacristie en enkele zalen mocht niet ontbreken, maar het neusje van de zalm was toch wel de kerk met schatten zoals het middeleeuwse retabel en het koorgestoelte.
- Allemaal samen bekeken we daarna een documentaire over het leven van de broeders Norbertijnen in Averbode. Het verloop van een dag voor de broeders met de gebedsmomenten als ankerpunten, wou illustreren dat ‘bidden en geloven’ niet los staat van de samenleving maar er juist deel van uit maakt. Dit werd duidelijk door het vele pastorale werk, de oprichting van scholen, het les geven, het organiseren van retraites en zoveel meer.
- Nadien nodigde broeder Jos ons allen uit om samen met hem te zingen. Een zorgvuldige selectie aan liederen met een bijzondere diepgang werden 1 voor 1 geanalyseerd, om ze dan diep vanuit ons hart te zingen in groep : een unieke ervaring !
- We sloten onze uitstap af met een lekkere tas koffie en een flink stuk overheerlijke taart.
Een welgemeende ‘merci’ aan het CCV, Anne, Gino, Thymen, Ria en onze rots in de branding : padre Dirk.
We kijken nu al uit naar het maandelijks samenkomen in onze groep voor het volgende bijbeljaar vanaf dit najaar ! U bent meer dan welkom om ons te vervoegen !
Bijbels leerhuis: van Amos tot Zacharia
We zijn weer begonnen aan ons jaarlijkse Bijbels leerhuis. Het thema is deze keer “de kleine profeten”. Dat zijn twaalf minder bekende profeten uit het Oude Testament. Elke maand buigen we ons onder leiding van Gino of Tijmen van CCV, in de pastorie of online, over één van de 12 bijbelboeken die naar deze 12 mannen zijn vernoemd: Amos, Jona, Hosea, Micha, Habakuk, Zacharia enzovoort. Een ontdekking, want van de meeste hadden we nog nooit gehoord.
In oktober kregen we een algemene inleiding. Wat is een profeet eigenlijk? Wanneer treedt hij op? Welke rol speelt hij in de geschiedenis van het joodse volk?
Het woord profeet komt van het griekse pro-fèmi: ‘spreken voor’. Een Bijbelse profeet is iemand die spreekt namens God. En hij wordt door Hem gestuurd als het met Israël de verkeerde kant opgaat: als de heersers hun macht misbruiken, als de priesters hypocriet zijn, als het volk andere goden vereert.
De profeten moeten die wantoestanden aanklagen. Ze waarschuwen voor op handen zijnde catastrofes als gevolg van de ontrouw aan God.
Het doel van de profeten is het door de mensen verbroken partnerschap tussen God en de Israëlieten te herstellen. Daarom gaat hun aanklacht gepaard met een oproep tot bekering. Dan is er hoop op een nieuw begin.
Elke profeet doet dat in een welbepaalde situatie, op een welbepaald moment in de Bijbelse geschiedenis. We zijn al benieuwd hoe die 12 Bijbelse profeten dat precies aanpakken!
Marc-Antoon
VERSLAGJE van de eerste bijbelnamiddag editie 2024-2025!
Donderdag 10 oktober, eerste bijbelnamiddag in Jette over de kleine profeten.
Daar ik de eerste online zoom-meeting niet kan meevolgen, besloot ik om een vrije dag op te offeren om life aanwezig te zijn. Kwestie van “prioriteiten” te stellen in het leven…
Na een treinrit van bijna twee uur kwam ik iets voor half één in Jette aan. Daar werd ik gastvrij ontvangen door priester Dirk, Rita en Lut. Na een smakelijk middagmaal konden we van start gaan.
De kleine profeten, welke kan men zich hierbij voorstellen? Na wat uitleg van Gino kwamen we te weten dat het er twaalf zijn, nl.: Amos, Hosea, Haggai, Habakuk, Sefanja, Maleachi, Jona, Micha Obadja, Joël, Nahum en Zacharia.
Ze waren gecultiveerd, opgeleid en leefden van de achtste tot de vijfde eeuw voor Christus. Profeten riepen in die tijd mensen op tot BEKERING, KLAAGDEN wantoestanden aan, maar ze brachten vooral HOOP. God blijft de mensen trouw. Wat betekenden die profeten in vroegere tijden en wat kunnen ze betekenen in onze tijd?
Zijn er in onze tijd nog profeten, mensen die opkomen voor de zwakkeren? Mensen die gezagsdragers een spiegel voor hun ogen houden. Mensen die hoop geven aan anderen wanneer die het moeilijk hebben. Laten we hoopvolle profeten zijn voor elkaar, geen doemdenkers. Dit is de les die ik hieruit meeneem naar huis.
Op de terugweg zat ik tussen Gent en Lichtervelde op een bomvolle trein en had Ik geen plaats om te zitten. Een jong meisje bood me haar plaats aan (zie ik er al zo oud uit?). Ik heb mij wat dichter geplaats bij de andere mevrouw zodat we beiden konden zitten.
Jongeren die nog hun plaats afstaan voor een oudere, is dit geen hoopvol teken?
Martine Desmet, Lichtervelde!
