De vreugde van het geloof - Christophe Van Roy

"We moeten van de stad weer een dorp maken"

 - Christophe, je bent één van de grote bezielers van de jaarlijkse bedevaart naar Halle. Ook voor deze negende editie zal je mee het voortouw nemen. Ben je nog altijd even enthousiast? "Zeer zeker. De bedevaart naar Halle is een mooie volkstraditie die we samen met pastoor Dirk negen jaar geleden terug nieuw leven hebben ingeblazen. En met succes! Het eerste jaar gingen we op stap met welgeteld vierenveertig deelnemers, nu zijn het er al meer dan de honderd. En dan tel ik nog niet de mottards mee en de mensen die per trein naar Halle afzakken om er mee te vieren in de Onze-Lieve-Vrouwebasiliek. Er is ook een bezemwagen. We kunnen rekenen op ruim vijftien vrijwilligers die alles mee voorbereiden en ook de dag zelf de bedevaart in goede banen leiden. Er komt heel wat bij kijken!"

- Maar je beleeft er duidelijk plezier aan?! "Het is gewoon een heel tof evenement en een toffe bende die mee op stap gaat. Gaandeweg leer je ook je medeparochianen op een andere manier kennen. Eenentwintig kilometer stappen is niet niks, het vraagt wel wat fysieke inspanning, en er moet al eens een blaar verzorgd worden. Er heerst tijdens de tocht een ontspannen maar tegelijkertijd ingetogen sfeer die aanspoort tot bezinning. Tijdens de viering in de basiliek worden mooie liederen gezongen en uiteraard kijkt iedereen uit naar het gezellige etentje achteraf in De Mouterij, waarmee we traditioneel de Jetse bedevaart afsluiten."

- Hoe beleef jij de vreugde van het geloof? "Ik geloof in God en het goddelijke, in de Schepper die ons leven van het begin tot het einde bepaalt. Ik ben ervan overtuigd dat het een behoefte is van elke mens om in contact te komen met het transcendente, met wat onszelf en deze wereld overstijgt. Maar geloven is iets dat kan fluctueren in een mensenleven. De ene periode ben je er heel sterk mee bezig, in een andere periode geraak je er wat meer van verwijderd. Belangrijk is dat je telkens terug aansluiting vindt. Bij mij kwam dat terug toen ik pastoor Dirk ontmoette."
"De echte vreugde van het geloof haal ik echter uit wat ik kan doen voor andere mensen. Het sociale vind ik heel belangrijk: er kunnen zijn voor iemand anders, helpen waar er concrete noden zijn. Dat is ook de reden waarom ik ervoor gekozen heb om bij de politie te werken. In zo'n beroep kan je niet naast bepaalde problemen kijken. Het valt me daarbij op hoeveel eenzaamheid er is in een grootstad als Brussel. Die eenzaamheid neemt almaar toe. De hoge zelfmoordcijfers zeggen genoeg. Mensen hebben nood aan andere mensen, aan een gemeenschap, aan sociale contacten, aan het delen van lief en leed met elkaar. Gewoon al eens je hart bij iemand luchten, is er voor vele mensen niet meer bij omdat er niemand is die naar hen luistert. Het wordt dringend tijd dat we van de stad terug een dorp maken, met mensen die op elkaar betrokken zijn. En iedereen moet daar zijn steentje toe bijdragen!"

- Bedankt, Christophe, succes met de bedevaart donderdag en daarna: op naar de tiende editie!

Interview door: Piet Verstraete