De vreugde van het geloof - Jeanette Verthé

Dankzij Okra en deze parochie ben ik helemaal opengebloeid!

Vorig jaar rond deze tijd startte hier in KERK&leven de reeks De Vreugde van het geloof. Een interviewreeks die ons inhoudelijk voorbereidde op het thema van de Vastenconferenties, maar daarna gewoon bleef doorlopen. In de loop van 2014 kwamen zesentwintig parochianen aan bod, evenzovele getuigenissen over de vreugde van het geloof, het bruisende parochieleven en de gedreven inzet van talloze vrijwilligers.

Na een korte onderbreking (het laatste gesprek dateert alweer van 10 december), hebben we besloten om deze reeks ook in 2015 voort te zetten. We vinden altijd wel iemand met een boeiend verhaal of een verrassende kijk op het (parochie)leven. We hebben de overkoepelende titel echter aangepast aan het nieuwe thema van de Vastenconferenties: Geloven in Brussel. En daarmee blijft de vlag de lading volledig dekken, want ook nu weer krijgt u inspirerende getuigenissen over de kracht en de vreugde van het geloof. We starten deze week met niemand minder dan Jeannette Verthé.

- Jeannette, je bent sinds enkele jaren de gedreven voorzitster van Okra 55+, een vereniging die hier in Jette nog steeds floreert?

Jeannette: Dat klopt, Okra blijft ook vandaag nog springlevend. We hebben de afgelopen jaren de nodige inspanningen gedaan om de vereniging op tijd te verjongen, zodat de aflossing van de wacht verzekerd is. Onze beweging staat open voor alle vijfenvijftig plussers. Het is ons doel om mensen in een ongedwongen sfeer samen te brengen. Elke dinsdagnamiddag hebben we een bijeenkomst en bieden we naast een gezellige babbel met koffie en taart ook de mogelijkheid om te kaarten of een partijtje rummikub te spelen. Uiteraard doen we bij alle belangrijke feesten zoals Sint-Niklaas, Kerstmis, Pasen,... iets extra's. We tellen vandaag honderdtwintig leden, niet slecht voor een gemeente als Jette!

- Je vertelt dit allemaal met veel vuur. Hier zit voor mij een voorzitster die er echt in gelooft!

Jeannette: Ik leef gewoon voor Okra! Na bijna vier jaar voorzitterschap ben ik nog altijd even enthousiast. Toen ik eraan begon, had ik nooit durven denken wat Okra met mij zou doen. Ik kan moeilijk mijn voldoening beschrijven wanneer mensen me na een activiteit komen bedanken met de boodschap dat ze het weer echt fijn hebben gevonden, dat de namiddag voorbij is gevlogen en dat het hen telkens weer deugd doet die wekelijkse samenkomsten. Je moet weten, veel mensen leven hier op appartementen, sommigen een beetje geïsoleerd. Okra biedt hen de kans om uit hun kot te komen. Voor mensen die wat ouder worden is er altijd een risico op vereenzaming. Okra gaat daar tegenin door ontmoetingskansen te bieden.

- Heeft Okra nog een band met de parochie?

Jeannette: Zeer zeker! We blijven een christelijke beweging. Hoewel iedereen welkom is, ook mensen die niet gelovig zijn of een andere overtuiging aanhangen. Het enige waar we ons voor hoeden is partijpolitiek, maar voor de rest staan we voor iedereen open. Heel wat Okra-leden zijn actief in deze parochie. En omgekeerd leren sommige mensen dankzij de parochie Okra kennen. Dat is met andere woorden een mooie wisselwerking! Het is dankzij pastoor Dirk, die mij eerst in Okra heeft ontmoet, dat ik met deze parochie in contact ben gekomen. Dat is zijn sterkte, hij durft mensen aan te spreken, aan hun mouw te trekken. Mijn man, Lucien, is actief in de bloemenploeg en Dirk weet wel voor wat hij bij mij allemaal terecht kan als hij hulp nodig heeft bij het een of ander. Ik zorg een zondag per maand voor de bediening van koffie en porto in De Pastorie.

- Geloven in Brussel is dit jaar het thema van de Vastenconferentie. Wat roept dit thema bij jou op?

Jeannette: Geloof heeft altijd een belangrijke plaats gehad in mijn leven. Met ouder worden is dat nog intenser geworden. Een beetje anders zelfs, alsof je met het verstrijken van de jaren meer inzicht krijgt in het geloof en waar het uiteindelijk om draait. Je staat dankzij het geloof stil bij vragen waar je anders veel te oppervlakkig overheen gaat: ouder worden bijvoorbeeld, sterven, het verdriet en lijden van mensen... Mijn man en ik zijn sterk gehecht aan het bijwonen van de zondagsviering. Zelfs op een zondag dat je je wat minder voelt, is daar een stemmetje dat zegt: nee, ik ga toch gaan, want anders voel ik een groot gemis. De preek, de samenzang, het gemeenschapsgevoel, het samenzijn in De Pastorie,... ik beleef het allemaal heel diep.

- Verschilt geloven in Brussel, van geloven elders?

Jeannette: Dat denk ik niet. Geloven is geloven, toch? De plaats waar je woont doet er niet toe. Wat wel eigen is aan geloven in Brussel, is dat het veel moeilijker is om mensen rechtstreeks te bereiken of dat nu voor de parochie is of voor een vereniging zoals Okra. Je kan niet zomaar een deur-tot-deur-actie organiseren om jezelf en je werking te gaan voorstellen. Je bent immers nooit zeker of je buur christen is en bovendien Nederlands spreekt. Brussel is dus zeer verscheiden. Je moet met iedereen trachten overeen te komen. Maar wij staan voor veel en voor velen open, in een stad als Brussel moet je wel en dat is ook goed zo!

- Bedankt, Jeannette, voor dit boeiende gesprek! Okra 55+ mag zich gelukkig prijzen met zo'n energieke aanvoerster.

Jeannette: Graag gedaan! Ik zei het al: Ik leef voor Okra. Weet je, ik was vroeger eerder een verlegen iemand, dankzij Okra en deze parochie ben ik helemaal opengebloeid!

Interview door: Piet Verstraete

Voel je je aangesproken door het verhaal van Jeannette, ook zin om deel te nemen aan de activiteiten? Ga gerust eens langs voor een vrijblijvende kennismaking! Ziehier de contactgegevens: Okra Trefpunt 55+ Jette. Koffietafel, uitstapjes, spelletjes, wekelijkse bijeenkomst. Elke dinsdagnamiddag van 14 u tot 17 u, GC Essegem, Leopold l-straat 329. Verantwoordelijke Jeannette Verthé - jeannette.verthe@skynet.be