Misschien moeten we beginnen met het einde ?
Het einde van de Mis ?
De laatste Misviering van het kalenderjaar 2023 heeft de groepsgeest van onze Sint-Pietersparochie, zoals elke Mis hier bij ons op zondag, (naar goede gewoonte dus) aangewakkert en nieuw leven in geblazen. Maar toch was er ook iets extra, deze keer...
Het slotwoord.
Uiteraard eindigt elke Mis met een slotwoord, maar onze pastoor Dirk, maakte er deze keer weer iets speciaals van.
Het slotwoord werd een dankwoord. Een dankwoord gericht aan eenieder die zich met onze Sint-Pieterskerk verbonden voelt, ongeacht zijn of haar specifieke eigenheid.
Als je onze parochie objectief tot op het bot zou ontleden, dan zou je kunnen stellen dat we een Vlaamse, Rooms-katholieke Kerkgemeenschap in het Brusselse zijn, maar eigenlijk zijn we veel meer dan dat.
We zijn als gemeenschap, door onze openheid, door onze 'open-minded' ingesteldheid, die Vlaamse, Rooms-katholieke eigenheid overstegen. We willen een parochie zijn die groeit, die verwelkomt, die onthaalt.
De Vredeswens die we na Het Onze Vader vanuit het hart met elkander delen, zouden we in het licht van dat Dankwoord van pastoor Dirk, daarom ook als volgt kunnen zien :
We zongen :
DOOR DE LIEFDE LAAT U WEKKEN
SPOEDT U HERDERS, OP DE BAAN
OM NAAR BETHLEHEM TE TREKKEN
OM NAAR DEN STAL TE GAAN
VREDE, VREDE, VREDE OP AARD´ AAN ALLE MENSEN ,
DIE VAN GOEDEN WILLEN ZIJN.
Laten we in elkander een beetje een herder zien, opdat wij als herder, naar de buitenwereld toe, op weg naar de andere, de vrede en vervulling die we ervaren, kunnen laten zien en dankbaar delen.
Manuel Maes
