De mieste zullen et al wel weite, ik zit mè 4 keekes in mannen of.
En dei maskes oêlen et blood vanonder de noêgels van man vingere.
Persees of da ze do ‘n gewoeinte van moêke vè ouver den anderen dag ne ki boeite te blaaive sloêpe…
En iene ki dat uile duike toogoêt kunne ze ne mi no binne.
Dèn es’t da klaain voske, allei, ik em et ouver de koluir, dèn es’t dei rosse, de ki ternoê dèn es’t dei dikke zwette en twie doêge do achter dei joenge graaize.
Persees of ze moêken er e spelleke van:...
In de zin van: “ge tê ni” en dèn zeit dei oudste “mo neie, waaile doon mei…”
Tot as et ne ki verkied aflupt en de vos passeit…!
Den daanen eit er gin posjènse mei…
As daane za moema zeit: “bringt mèrgevreug ne ki e kikske mei”, dèn emme ze praais,… en ik èm et zitte.
En ’t ergsten es,
Ik kan uile da ni eksplikeire… dat da zoe gevoêrlak es…
En oo mier da kik van mainen tek moêk, allei, ze lache ma gewuun oeit.
Oovuil PV’s d’avertissement da’k uilen al gemokt em…
Et pakt ni
En jaa,
Et zal ni gelougen emmen on uilen edukoêse…
En dèn paasden ek,
Bei ons es da zjust ‘t zëlfste….
Masscheen nog erger…
Waailen emme toch ewa vestand in ons koppeke, zoide paaze,
Waaile zaain gelak as de draa kuininge, en weite, da men af en too nen beitere weg moote keeze want anders es’t ambras…
Allei,
Da paas ek toch
Tot as ge ne ki mè de mense klapt,
100 tefrente mense, 200 tefrente gedachte…
En 500 tefrente propozeeses vè eet te verandere…
Ge zeet dat al vui aailen hè!…
We kunnen al bekanst ni lëstere, mo zeen toch oo ‘n ander za gedacht af en too oek wel eet kan emme…
In Ruume, zaaie ze do eet ouver
Allei, zuu ‘n sout ‘synodalitaait’.
En vanoeit Mechelen komt da via Brussel no Jette…
Ik weit da 90 persent van de katoleeken en 120 persent van d’ander do in de fond nog niks ouver weite,
Mo dat es eet wa da zëlfs de franc-maçons, en al d’ander uuk, zaaie kunne toopasse
Effen aailen uuge toodoon, allei, past toch op vè aaile sakosje,
En dèn ne ki goo lëstere no wat ‘n ander er van paast…
Allei, dat es vantaaid zjust et teigenouvergestelde van wa da waaile van uugerand t’uure kraaige…
Want, gelak as ouveral, ze droeien en kiere dat azuu, da da persees van ons komt, mo et blaaift gedirizjeid…
Mo au fond,
Es da vried sumpel
Bezeet al dei figurekes ee na ne ki in daane kèstal…
Allemoêl betiekene ze de ieste stoêse, van de synodalitaait...
Man keekes zaaie d’er ‘n bekken oeit kunne liere,
Te beginne bei den os,
Daane leit to op za gemakske,
Te paaze,
Wat emme ze ee na binne gesmeite,
’n madam dat op kuupe stoêt,
Do nen aave menier baa,
En nen eizel dee bekanst op pansioon es,
Daanen os, kost da masscheen ni refuzeire mo ik paas dat em achteraf kontent was mè de kompanee,
Bei ons es dat uuk azuu,
Iest zegge waaile, “wat es da?”... Mo ternoê veule waaile da z’ allemo ni zoe slecht zaain…
Zjust ‘m betsje ternoê, komt den os tot de konstatoêse dat er ne klaaine leit in zan salle-à-manger,
Allei, vui ëm
Le meuble par excellence, zanne vooderbak…
Wo da ze de roêpen en de beeten in smeite,
Ierlak gezeit, ik wei ni of da ze dat do al aaie..
Mo, ei lag er baa, den os,
En da biest, ik paas, dat em kontent was,
Ei aa g’et in ‘t uug;
Masscheen aa’m ‘n uugske loête vallen op daanen eizel,
Mo gelak as ee in Brussel,
Dei van Schoêrbeik aaie nuut gin konfjènse in d’osse van den abbatoir van den Anderlecht… en naa em ek ni ouver de footbal…
Ik paas leeve mensen, dei bieste woêren op uile gemak en de mense, d’aailege famille, vulde da…
Maria, de moema van Zjuuzeke, vulde dat uuk,
Gelak as alle moemas, ‘n bèke mèditeire en e goo ge-uur wa dat uile kinnekes vandoon emme.
D’erders,
Zegt er van wa da ge wilt, mo dei woêre doê…
Gelak de Kesmannen op uile Harleys 3 weike geleie, ik aa nuut ni gepaast da z’ee zaaie binne gekomme zaain, mo, ze woêren er en in iene ki stillekes, ze woêre persees gepakt van de gaas…
Masscheen deude da mo 5 meneute, mo d’erders woêre getoesjeid…
Uile schoppekes woêre zëlfs kontent da ze mei binnemochte….
En dèn de Kuininge,
De waaize,
Dee afkwompe,
Wat emme dei mannen ee allemo gepaasd…
Mo, ze woêre do,
Stillekes
En stoemelinks
En z’aaie de giele weg gepaasd en gemèditeit,
As me ginnen andere weg terug pakke, dèn komt dat ee ni good…
En dèn, Saint Jozef,
IJ ouverpaasde dat allemoêl, oo da ze stillekes woêre,
Masscheen aa’m et allemo ni good dui…
De lesten taaid, et was ‘t ien op ‘t ander,
Maria, in verwachting,
IJ wist et efkes ni goo ne mi,
Dèn op weg, vè uile papeeren in orde te kraaige,
En dèn dobaa nog gien otel kunne boeke…
Allei,
IJ moest ewa bekomme, mo, al good uuk, et was kalm in daane stal…
Zjust et oemgekiede van wa da waailen ee meimoêken in de maternitaait,
Vêr van op ‘t gemak,
Zoeipe van de cava,
En as ze boeite zaain, zit de moema en de poepa met zier on uile kop, van ‘k zal a emme…
En ee… Waaile verstoin da nog altaaid ni
Uuk in onze gruute kerk, van Ruume tot Jette,
‘t Ien es nog ni gedoên, of ze kommen al mè eet anders af…
Er moot ambiance zaain,
We mooten altaaid mo de mense schuldgeveules oênkwieke,
Es et ni vè ‘t ien, dèn es et vè ‘t ander
En op den deur wëdde me da meug…
Beginnen waaile mè eet, op ons gemakske alles ne ki t’ ouverpaaze, en uuk zeen dat ‘n ander za gedacht ni altaaid slecht es…
Loit em ne ki za gedacht zeggen en brek et ni derekt af….
Mo da kunne me pas as men iest makander beiter kenne,
En da, leeve mense, es et sluitelwoud…
Verbinding, konnekse, courant…
Bei ne kaffei, ne porto, ‘n bûche, enzoevoesj…
Et es miestal on ‘n toêfelke, tusse pot en pint, da de mense serjuis beginne te klappe…
Ik em guud dat er neffest da stalleke van Bethlehem nog e stameneike was,
Daanen boês aa Maria en Jozef ni binne geloête,
Et was soit-disant complet…
En achteraf aa’m vrooging….
De koêmer van za schuumeike was nog leeber, want, dui den druk van ’t moment aaie ze dei madam eeveranst in e këtverblaaif gestouke…
‘n Chanche da daanen boês zan madam gezeit aa,
Ge moet ze gon oêle,
Dei madam aa ‘n èt in uile laaif,
Oo dat et zjust inien zat, ik
Ik zaain er ni zeikerst van, mo,
Ik was er nateurlak ni baa,
Mo ‘k em guud da daanen boês no de stal gegoên es,
En ij aa alleman gênviteit…
In faaite moote me tenoste joêr e posturke baa zette van daanen boês van da stamenei...
Ze mochten allemo binne,
Maria, direkt no bouve en Saint Jozef me al dei manne, woêren ‘n bekke op de lappe…
