EN NU VOORUIT
Een kort en bondig verslagje van onze derde synodale bijeenkomst...
We hebben neergeschreven wat haalbaar was en als ge het beziet i s het een verdieping van wat al bezig is. Laat ons daarop focussen.
Ben als pastoor fier op wat we nu ook reeds kunnen en mogen realiseren!
Natuurlijk denken we ook aan samenwerking met andere religies, aan inzamelingsacties, aan feestelijke bijeenkomsten maar we moeten zien of er een draagvlak voor bestaat om de handen uit de mouwen te steken. Dat betekent natuurlijk niet dat we dat uit het oog verliezen, integendeel!
Dank aan Rita voor de bundeling.
Woensdag 27 april 2022
Synthese van de derde bijeenkomst rond de synode
We focussen ons in de toekomst op de kerntaken van de kerk ten dienste van de gemeenschap:
• Liturgie en streamen van de vieringen
• Bedienen van sacramenten
• Seniorenpastoraal
• Initiatiecatechese
• Vorming (bijbelgroepen)
• Diaconie
• Onthaal
Daarbij steeds meer aandacht schenken aan kwaliteit dan aan kwantiteit.
Seniorenpastoraal
Bezoeken met een kleine attentie kleinschalig delegeren naar catechesefamilies (was dit jaar met Kerst en Pasen een succes)
Bezoeken aan Warlandis in tijd centraliseren om de bejaarden bij elkaar te brengen. Verder inzetten op nauwe samenwerking met Warlandis.
Samenwerking met andere woonzorgcentra uitbouwen…?
Initiatiecatechese
Verder inzetten op catechesemomenten samen met de ouders in de kerk voor de zondagsviering.
Ook enkele momenten met de kinderen voorzien in de pastorie voor creatieve catechese.
Aan de scholen laten weten dat ze een klasbezoek aan de kerk kunnen aanvragen.
Open kerk en onthaal
Het kerkgebouw open stellen bij speciale gelegenheden zoals we nu reeds doen.
(Kerstperiode, Pasen-Pinksteren, jaarmarkt,…)
De mogelijkheid overwegen (uittesten) om de kerk open te houden op maandagnamiddag wanneer de bloemenploeg aan het werk is…
Bij onthaal tijdens de open kerkdagen echt luisteren naar wat leeft bij de bezoekers, de bezoekers het gevoel geven dat ze welkom zijn en zich thuis kunnen (mogen) voelen in onze gemeenschap.
Op zondag er extra op letten dat nieuwkomers een gebedsboekje krijgen om goed mee te kunnen volgen.
Aan de franstalige gemeenschap vragen of zij mee willen instappen in onthaal en open houden van het kerkgebouw.
nog vele groetjes en we bouwen verder!
Pastoor Dirk
Die kerk van Sinte-Pieter,
die staat daar als ne fiere gieter
te midden van het plein.
met rechts, la gare,
en links, den tram.
en face, donc la maison communal .
Maar dit gebouw heeft nood aan u.
Naar mensen die het willen frequenteren,
om God en elkaar te blijven eren.
En niet alleen maar dat.
Dat huis van God, dat heeft een dak.
Dat staat in weer en wind,
verweest als menig mensen kind.
Zo heeft zij nood aan een groep mensen,
Die dragers zijn maar niet alleen.
Die samen dit gebouw beheren,
met liefde, die zo aan komt meren.
Wie weet word jij verliefd op deze kerk
om soms een handje toe te steken,
al is't maar even.
Die zegt, ik wil hier mee aan werken.
in teambuilding, zodat ze dat nu zeggen.
De een die zegt, dat bouwwerk, wil ik dragen,
de ander houdt de centjes in de gaten.
Er zijn ook anderen die zeggen,
Geef mij maar hier 't juridisch luik,
zo gaan we hier vooruit.
Er zijn er ook die zeggen,
ik doe 't dagelijks beheer, maar vraag me verder niet veel meer.
Ook events en het schrijfwerk mee op orde zetten,
is ook een van de wetten.
Dus, mensen als je denkt,
Zo'n kerk beheer dat is iets echt voor mij,
laat dan iets weten, ook aan mij.
Dan kunnen we eens een klappeke doen vlak voor de noen.
ne koffie of ne porto om de keel te smeren,
wie weet gaan we ons in Sint-Pieter nog wat amuseren....
Dirk Vannetelbosch, 31 maart 2022,
competenties die een kerkfabriek moet dekken anno 2022
VAN PALMZONDAG TOT PASEN...
De Waanzin Voorbij...
De mens is een raar beestje en de auteurs van de Bijbel waren zich hier heel goed van bewust. Wanneer die mannen en vrouwen allerlei situaties beschreven doorheen de Bijbelverhalen hadden ze het heel vaak over zichzelf en hun omgeving. Ze slaagden erin om de diepere lagen van hun bestaan via deze verhalen te belichten. Ze hadden mensenkennis, begrepen dat ze steeds zichzelf moesten overtreffen om een zinvol en gewetensvol leven te kunnen leiden.
Ook vandaag proberen mensen deze strijd met zichzelf te voeren, tenminste als ze zich ervan bewust worden dat wat hen overkomt niet steeds de fout van anderen is maar dat ze vaak zelf hun aandeel in die dingen hebben.
We zien dikwijls dat nieuwe helden feestelijk worden binnengehaald en wij juichen dan mee. Denk maar aan de voetbalgekte van de voorbije jaren toen onze rode duivels het niet zo slecht deden. Wanneer ze dan uiteindelijk werden uitgeschakeld draaiden velen echter hun zak en werd er soms over hen neerbuigend gedaan.
Deze mentaliteit doet me denken aan het feest van Palmzondag waar de mensen van Jeruzalem erop uit trekken om Jezus te verwelkomen. Iedereen heeft deel aan de vreugde. Het feest blijft echter niet duren want Jezus boodschap is eigenlijk niet zo oppervlakkig en vraagt van de mensen veel meer dan ze kunnen opbrengen. (denk aan de kameel en het oog van de naald). Je maakt keuzes en deze kunnen je onpopulair maken. Het is veel gemakkelijker om met de meute mee te lopen...
Toen Jezus op Goede Vrijdag bij Pontius Pilatus was wou deze Hem vrijlaten maar het volk wilde dat niet. Ze wilden Barnabas vrij hebben, een gewelddadige nationalist en populist. Die zou Israël wel onder het romeinse juk vandaan halen.
Ze hadden nog steeds niet begrepen dat Jezus boodschap er een was die de hele mens, lichaam en geest, bevrijdde. Naar deze boodschap leven kost moeite en vraagt offers. Dit betekent dat we niet steeds de gemakkelijkste weg zullen kiezen.
Jezus blijft ook trouw aan zichzelf, zijn Vader en de Geest. Hij gaat tot het uiterste. Hij slaagt er zelfs in om zijn moordenaars te vergeven. Straf!
Dan overwint het leven op de dood, dan kan het Pasen worden.
Maar Pasen kan nu reeds hier en nu plaats vinden. Wanneer we het gevoel hebben vast te zitten in onszelf kan de hoop en het verlangen groeien om bevrijd te worden. Wanneer we geleefd worden door al wat rond en in ons is, wanneer we slaaf zijn, onvrij zijn, kunnen we uitkijken naar de bevrijding uit de dood door God onze hemelse Vader. Zoals Mozes zijn volk uit de slavernij wegleidde naar het beloofde land, mogen ook wij uitkijken naar bevrijding, opstanding.
Ook deze dagen kijken miljoenen mensen uit naar bevrijding. Bevrijding van angst, onderdrukking, oorlog, gepest worden, ziekte, onrechtvaardigheid enz. Bevrijd worden brengt ook verantwoordelijkheid met zich mee. We moeten het nu anders doen.
Daartoe bied het feest van Pasen ons de kans.
Pasen kan aan iedereen gebeuren. Het kan ook aan de dictators van deze wereld gebeuren als zij zich hiervoor open stellen.
Pasen gebeurd nu reeds onder ons. Toen ik die journaliste op de nationale tv van Rusland met haar bordje zag werd het Pasen voor mij en die dame. Zij stond op, ondanks alle consequenties die dat voor haar en haar omgeving mee zou brengen.
Ze heeft begrepen dat zwijgen medeplichtigheid wordt. Bij onrecht kan een mens niet zwijgen! Wij zien dat in de enorme solidariteit tussen de mensen in gans Europa en de mensen die de oorlog zijn ontvlucht.
Ook de vrouwen die aan het lege graf stonden konden niet zwijgen. Ze moesten het aan de andere leerlingen vertellen en die vertellen het op hun beurt vandaag aan ons. Jezus is niet dood, Hij leeft! Hij leeft in de gezinnen die vluchtelingen in hun midden opvangen, in de
russen die op straat komen om hun ongenoegen te uitten, in de goede Vader die zich over zijn ongehoorzame zoon ontfermt. In ons wanneer we proberen om Gods wil voor ons te ontdekken en er naar te leven.
Zalig Pasen iedereen!
Albert De Crée
SYNODE GESPREKKEN
