VASTENMEDITATIE Aswoensdag en veertigdagentijd

Vasten... Wat?

t'Was een rare bedoening, de start van de vasten dit jaar. Er is nog nooit zoveel over gesproken in de media als dit jaar. Mag dat wel? Kan dat wel? Is dat niet gevaarlijk al die as en zo dichtbij elkaar komen?

Er werden hele procedures uitgewerkt om alles veilig te laten verlopen.

Over de betekenis die aswoensdag heeft voor de Christenen werd echter bitter weinig verteld. Dat ergerde mij zoals zoveel dingen mij ergeren.

Ik moest terug denken aan mijn tijd toen ik als vrijwilliger in India werkte. Daar kookten de mensen meestal op hout of kolen en werd de as gebruikt om de potten en de pannen proper te maken. Een beetje zoals wij vroeger de Vim gebruikten als schuurmiddel. 

Voor mij heeft Aswoensdag daar heel veel mee te maken. Beginnen met den afwas.

Als er iets is wat ik niet zo graag doe is het wel dat. Je kan het uitstellen. Je kan zelfs heel je servies gebruiken tot je geen enkel proper bordje of lepeltje meer hebt maar dan moet je er ooit wel eens aan beginnen. Gelukkig voor mij heeft er een straffe madam de vaatwasmachine uitgevonden.

Ik ervaar Aswoensdag als het begin van mijne afwas doen en het voornemen om het ook echt goed  te doen. Het askruisje is daar de uitdrukking van, het teken, het symbool. 

De as die we verkrijgen door het verbranden van de palmtakjes van vorig jaar verteld dus ook iets over mijzelf.

Ze verwijst naar mijn sterfelijkheid en zegt, “doe maar gewoon manneke en pakt u toch niet zo serieus, kijk eens rond u”. 

Het Askruisje is ook teken van mijn bereidheid om schoon schip te maken met al de dingen die mij tegen houden, aan mij trekken, om een goede leerling van Jezus te zijn. (fouten, zonden, tekortkomingen)

Het kruisje op mijn voorhoofd (de as gemengd met wijwater en eventueel ontsmettingsgel) is uitdrukking van mijn voornemen dat ik Jezus in mijn wezen wil toelaten en dat ik steeds meer op Hem wil lijken. In de Catechismus leggen ze dat anders uit maar voor mij werkt het nu zo, morgen misschien anders.

Hier in Vlaanderen zijn er twee verplichte vastendagen voor de katholieken en dat zijn Aswoensdag en Goede Vrijdag. De rest van de vasten kan je naar eigen goeddunken in eer en geweten zelf invullen.

Je hoort wel eens zeggen dat vasten niet meer van deze tijd is. Ik kan daar alleen maar mijn ervaring van deze eerste weken tegenover leggen. 

Ik heb gemerkt dat er heel veel dingen zijn die mij onvrij maken. Ik drink sloten koffie. Veel frisdrank, eet graag lekker, kijk veel Youtube filmpjes over zeilen. Doe niet graag mijn huiselijke taken, maak te weinig tijd om stil te vallen en eens achteruit te kijken naar wat goed was en wat minder. Ik verwaarloos mijn sociale contacten. Kortom, ik leefde niet meer bewust.

Mij oefenen in discipline, 1 kopje koffie per dag, water drinken ipv frisdrank, soberdere maaltijden, delen met wie in nood is, geen tussendoortjes of lekkere taartjes (niet op zondag want dan is het feest, dan is de Heer in ons midden tijdens de eucharistie), meer tijd maken voor gebed, af en toe eens iemand opbellen, geen huiselijke taken uitstellen, er zijn voor de kinderen en mijn collega's op het werk... zijn maar enkele van mijn werkpuntjes deze vasten. 

Een ander lichtpunt zijn de vele kerkelijke initiatieven en dan vooral de online misviering van YouTube kerkjette. Het is zelfs zo dat ik de viering thuis begin om in de auto te eindigen wanneer ik mijn zoon naar zijn training doe. Dan bidden en zingen we samen in de auto.

Ik voel dat ik mij daardoor na deze twee eerste weken reeds veel rustiger voel, bewuster van mijn beperkingen en tekortkomingen en ik voel dat de bereidheid groeit om daar verandering in te brengen. Ik voel mij ook gelukkiger, ondanks de Corona-maatregelen en perikelen. Ik voel mij kind van God en ik voel het Licht in mij groeien, het Licht van Pasen. Vasten hoeft helemaal niet zo saai te zijn.

Als dat geen schoon manier is om den afwas te doen dan weet ik het niet meer en dit is nog maar een begin...

groetjes aan iedereen, fijne vastentijd!

(Bijbelcitaat.be is ook tijdens deze vastentijd een grote hulp bij mijn bidden.)

ADC.