Viering van de uitverkiezing Zondag 5 maart om 15 u

VIERING VAN DE UITVERKIEZING

Zondag 5 maart om 15.00 u in de Sint-Michiels- en Goedele Kathedraal in hartje Brussel.

Op zondag 5 maart namen we met een stevige delegatie van onze parochie deel aan de 'Viering van de uitverkiezing' in de kathedraal. Kardinaal De Kesel ging voor en ontving ook Marc, 'onze' doopleerling uit Jette met open armen. Marc was bovendien één van de catechumenen die een persoonlijk getuigenis mocht brengen.

Geloofsbelijdenis: Marc Reniers ( 5 maart 2017)

My  destinity is out to get me, I  can hide, but it is out to get Me”. (Gilligan’ the courage to love).

Ik zie mij voor de klas en krijg een warm gevoel, omdat ik kinderen help. Wat maakt dat ik  NU een warm gevoel krijg en vroeger niet? Is er een stuwende kracht die mij mijn missie doet verwezenlijken?

Wat is mijn  missie? Heeft deze missie een diepere betekenis? Is het toeval dat ik op 45-jarige leeftijd  net afgestudeerd ben  als leerkracht lager onderwijs?

Natuurlijk niet. Toeval bestaat niet.

Ik kan dit ook moeilijk uitleggen. Ik geloof dat God zich voornamelijk openbaart via de innerlijke ervaring. Ik geloof in een hoger plan. Een plan voor mij uitgeschreven zoals voor eenieder van ons. Mijn plan of mijn missie is bij te dragen aan de wereld binnen een gemeenschap. De christelijke gemeenschap, waar ik mij thuis voel.

Maar wat mij duidelijk heeft gebracht tot een dieper niveau is de behoefte aan verbondenheid. Verbondenheid niet enkel met je gezin, ook met vrienden, met de maatschappij, met  de natuur en “last but not least” ook met het geloof in God.

Voor mij is er een plan, net zoals voor iedereen. Ik word door een Hogere kracht gestuurd. Het feit dat ik nu voor onderwijzer studeer, maakt deel uit van het groter geheel. Ik zal levensbeschouwelijk niet aan mijn leerlingen zeggen dat ik door een Hogere kracht wordt gestuurd. Niet omdat ik mij niet begrepen zou voelen. Wel zal ik in mijn gedraging mijn ervaringen, mijn kennis, mijn tegen slagen, successen, mijn menselijke waarden en mijn  geloof in God, … meedelen.

Ik geloof in een veilige haven en Gods aanwezigheid in al hetgeen ik onderneem.

Ik geloof in God;
Onze goede Vader.
Hij heeft ons geschapen
om elkaar gelukkig te maken.

Ik geloof in Jezus;
Hij wijst ons de weg.
Hij kiest voor wie klein is
en nog groeien kan.

Ik geloof in de Geest;
Hij helpt ons
om goed te zijn voor elkaar.

Ik geloof in vele goede mensen
die zorg dragen voor elkaar
en voor de hele schepping.
Bij deze mensen wil ik horen.

Amen.

* Bron: Kerknet.

Doopleerling Marc Reniers getuigt:

EEN GELOOFSGEMEENSCHAP IS NIET ZOMAAR EEN 'CLUB'

Een interview door Piet Verstraete

Marc bereidt zich sinds geruime tijd voor op het volwassenendoopsel. Via een vriend kwam hij in onze parochie terecht, de warme contacten hier bevestigen hem in zijn keuze om toe te treden tot de christengemeenschap. Tijd dus voor een diepere kennismaking!

- Wie is Marc Reniers?

Ik ben een prille veertiger, getrouwd met Sarah Moens en papa van Chloé en Ethan. Sinds enige tijd werk ik als onderwijzer in een Brusselse school. Ik woon met mijn gezin in Grimbergen, maar dankzij een goede buur en vriend aan wie ik mijn doopplannen had toevertrouwd, kwam ik in contact met de Sint-Pietersparochie in Jette.

- Je hebt al wat watertjes doorzwommen.

In elk geval op beroepsvlak. Ik heb jarenlang in de sector van het hotelmanagement gewerkt. Bijgevolg was ik vaak op reis en bezocht ik heel wat landen, met heel verschillende mensen en culturen. Maar diep vanbinnen broeide er 'meer'. Verkopen, zaken doen,... het blijft allemaal een beetje oppervlakkig en na verloop van tijd haalde ik er steeds minder voldoening uit. Zo kwam ik terug bij een vroeger, dieper verlangen om ooit leerkracht te worden. Iets doorgeven aan volgende generaties, maar vooral kinderen en jongeren 'leren leren' daar wilde ik voor gaan.  Het is een 'roeping' die ik sinds kort heb kunnen realiseren door na een omscholing, als onderwijzer aan de slag te gaan.

- Hoe kwam je ertoe om op volwassen leeftijd te kiezen voor het katholiek geloof?

Dat is allemaal heel geleidelijk gegroeid. Ik kom uit een niet-gelovig gezin, ook in mijn omgeving was geloof niet echt aan de orde. Als jongvolwassene groeide de nood aan meer spiritualiteit in mijn leven, aan een 'hogere' zingeving, maar ik beschouwde mezelf als agnost. Of God wel of niet bestaat, de vraag hield me wel bezig, maar bij gebrek aan sluitende bewijzen, vond ik het niet nodig om een keuze te maken. Dat evolueerde met ouder te worden, de nood aan verdieping bleef, dus naast kennis groeide ook de ervaring, de 'beleving' zeg maar. Toeval bestaat niet: door op latere leeftijd de studie van onderwijzer aan te vatten aan de Karel-de-Grote-Hogeschool in Antwerpen, ontwikkelde ik niet alleen mijn kennis over, maar ook de beleving van mijn geloof.

- Hoe reageerde je omgeving op je keuze voor het doopsel?

In mijn gezin was dat alvast geen enkel probleem. Mijn vrouw is katholiek, dus zij juicht het alleen maar toe. Ook onze kinderen zijn gedoopt, dat vonden we belangrijk. Mijn huidige werkgever is een katholieke school, dus ook daar geen problemen.

- Beschouw je je doopsel als een soort 'bekroning' van de zoektocht die je daarnet beschreven hebt?

Mijn doopsel tijdens de paaswake zal ongetwijfeld een heel mooi en intens moment in mijn leven zijn, maar ik ervaar het zeker niet als een eindpunt van de weg die ik ben ingeslagen. Geloven is een blijvend groeiproces, ook twijfels behouden daarin een plaats. Openheid bewaren is zeer belangrijk in mijn geloofsbeleving. Je treedt in relatie met God, maar ook in een relatie met andere mensen die dezelfde weg trachten te gaan. Je geloof voortdurend verdiepen is een echte  uitdaging.

Tegelijk besef ik dat ik door me te laten dopen niet toetreed tot zomaar een  'club', een vrijetijdsvereniging. Ik heb een heel bewuste keuze gemaakt om tot de gemeenschap van christenen te horen. Geloven is niet vrijblijvend, het vraagt ook engagement.

- Je neemt deel aan de volwassenencatechese in onze parochie. Heeft dat je geholpen in je voorbereiding?

Ik heb hier veel bijgeleerd en ervaren. Het is heel bemoedigend om mensen te ontmoeten die dezelfde waarden delen. Al heeft iedereen zijn persoonlijke beleving en interpretaties van het geloof. Dat maakt het interessant allemaal, die verschillende achtergronden vanwaaruit mensen gelovig bezigzijn. Ik heb mensen ontmoet en gesproken met wie ik anders weinig of geen affiniteit zou hebben. Zo'n groepsuitwisseling verruimt je blik en je ervaring.

- Je neemt ook deel aan de zondagsvieringen, de bijeenkomsten in 'De Pastorie',... wat doet dat met een nieuweling?

'Warmte en openheid' met deze twee woorden kan ik het best mijn ervaringen hier in Jette samenvatten. Ik voelde me onmiddellijk opgenomen en ben echt blij dat mijn vriend Peter me naar deze gemeenschap heeft geleid. Nogmaals, toeval bestaat niet. Het doet deugd te mogen ervaren dat er andere mensen om me heen zijn met wie ik ervaringen kan delen, die me ondersteunen en bevestigen in mijn keuze.

Naschrift:

Op zondag 5 maart om 15 u nemen we samen met Marc Reniers deel aan de 'Viering van de uitverkiezing'. Kardinaal Jozef De Kesel zal voorgaan in deze viering in de kathedraal, waartoe alle Brusselse catechumenen (een vijftigtal) worden uitgenodigd. De benaming ‘uitverkiezing’ verwijst naar het feit dat de volwassen doopleerlingen door God uitverkozen werden om tot het geloof te komen. We rekenen alvast op een stevige delegatie vanuit onze Pastorale eenheid om 'onze' doopleerling te steunen en te bevestigen in zijn keuze om toe te treden tot de gemeenschap van christenen. Iedereen van harte welkom! Afspraak om 14.30 u in de kathedraal in Brussel.