voor meer sfeerfoto's zie ook: https://dirksintpieter.blogspot.com
link download Beloken Pasen
link download Liedblad TV-Mis
Begroeting
Vandaag is niemand van ons zonder littekens.
soms letterlijk, meestal figuurlijk.
We hebben allen verwondingen opgelopen.
Verwondingen door de onmacht van de dagdagelijkse realiteit...
waarin we beseffen dat we als mens toch zo zwak staan
wanneer een onooglijk klein visusje ons gaan en staan beïnvloedt.
We zijn hierdoor massaal in onze zwakheid als mens door het leven getekend.
Ook Jezus was een getekende.
Hij droeg de wonden van zijn kruisdood mee
als teken van zijn mislukking.
Maar wie in Hem gelooft, kijkt door deze tekens heen.
Hij erkent zijn opstanding uit de dood.
Wie vandaag in Hem gelooft, kijkt door de tekens van onze onmacht heen;
maar diegenen die zien,
weten dat op zo'n momenten nieuwe kiemkracht zal ontluiken.
Met Thomas willen we hem in deze dienst belijden als onze Heer en God.
We hebben bij het binnenkomen de Paaskaars bewierookt,
het licht van Christus in onze wereld die zo nood heeft aan bevrijding en licht,
voor ons het teken van leven over de dood.
Vandaag vieren we ook op deze zondag Pasen.
PREEK OVER THOMAS
Lieve mensen, in de huiskamer,
Vrede zij u….
Rare tijden, Stille tijden,
Zelfs hier in deze kerk bleef met Goede Vrijdag de godslamp branden,
Christus bleef paraat, bleef thuis…. Hij bleef in zijn kot..
Waarom,
Meer dan ooit verkoos hij deze dagen in ons midden te zijn.
Als Goede Herder, kon hij niet anders.
Als Barmhartige Herder kunnen we in de tweede lezing van vandaag onderkennen dat,
zonder Hem gezien te hebben, en zonder dat we hem nu zien, hoop en vreugde, de Paaswoorden bij uitstek zijn.
Tegelijkertijd wordt het een ommekeer, een begin punt, een nieuw elan, een nieuwe tijd, een nieuwe periode, een nieuweander Pasen.
Door die Goddelijke Barmhartigheid heeft Christus als mens…, nen doodgewone ons ten diepste kunnen raken.
Want, vanaf nu, in volle corona Crisis, waar gemeenschappen verhinderd worden om samen te komen, samen te bidden, te vieren…
Vanaf nu weten we maar al te goed dat ons geloof zoveel kostbaarder is dan het vergankelijke goud…
Meer dan ooit beseffen we dat de Kerk ten dode is opgeschreven als zij plaatselijk niet wordt beleefd.
Uit de lezingen van de Handelingen kunnen we dit gegeven mooi accentueren.
Het leven in gemeenschap, een beetje te ideaal…..niewaar?
Maar, het toont overduidelijk de wezenlijke, onmisbare elementen van elke christelijke kerk ook al is en blijft dat een utopie.
Maar hieruit ontkiemt de groeikracht, de dynamiek. Dat horen we ook regelmatig in de toespraken van onze Paus.
Als eerste spoorde hij ons aan om door middel van de nieuwe media in contact te blijven met diegenen die ons toegegeven zijn, als Barmhartige Herder die het brood breekt en niet als huurling.
Dat heeft menige parochie, die gemeenschapsgericht is mogen ervaren in de voorbije periode. Vanop afstand mochten ze samen eucharistie vieren. Ge voelde door het scherm van menig pc de warme barmhartige gloed van Onze – Lieve – Heer.
Ook al zijn er perioden van twijfel, van onmacht, van zorg, van kommer en kwel waarin duisternis heerst over pleinen en straten.
Die periode hebben de leerlingen van Jezus ook aan de lijve mogen ondervinden.
Thomas in het bijzonder
Hij was er niet bij, die eerste Pasen…
Ook wij waren er niet bij, vorige week…
En dan horen we vandaag hier vertellen…
T ‘is Pasen geweest…
Zelfs de Paaskaars is nog niet in haar volle glorie kunnen binnenkomen…
Zelfs nu zijn, zoals toen de deuren gesloten zodat niemand binnen kan,
Omdat we en stoumelinck aan het vieren zijn….
En dat doen we,
In verbondenheid met u, lieve vrienden in de Heer, waar u zich ook moge bevinden.
En toch zeggen jullie?
Maar, we wisten van niets, vorige zondag…
Ge staat dat hier schoon te zeggen van op uwe Brusselse preekstoel
Kom ons ne keer vertellen, hoe dat in elkaar zit…
We voelen hem de laatste tijd niet meer…
We misten die kracht om te geloven, om te onderkennen…
We mogen zelf niemand aanraken…
Thomas, die kon dat nog….
Als de corona nog lang blijft duren, dan hebben we alle voeling verloren.
We zijn als schapen zonder herders…..
Meer dan ooit zijn wij allemaal geworden zoals Thomas….
Er ontbreekt ons iets, geef ons een bewijs…
Geef ons het ultieme teken…
En dat teken, lieve mensen is er werkelijk, ook vandaag.
Want zelfs bij gesloten deuren, komt hij hier binnen…
Zelfs bij gesloten harten, op het ogenblik dat wij ons laten toucheren is hij vlak bij.
Hij dartelt op de snaar van ons geweten.
En stoumelinck, wie weet is Hem hieral ….
En, is Hem ook in de huiskamer binnen geraakt,
Bij superbeveiligde deuren en gewapend driedubbel glas…
Geen virus in jullie pc houdt Hem tegen…
Hier is Hem ondertussen al gearriveerd… Hij is niet weg geweest….Ben er zeker van…, ik voel dat… ( wijzend naar tabernakel)
Maar straks,
Wacht nog efkes,
Wanneer we hier verder Eucharistie gaan vieren met brood en wijn, het teken van de verrezen Heer.
Dat teken dat ons ten volle doet leven en ons doet samenkomen.
Dan toont de verrezen Heer, de Christus zijn volle werkelijkheid, dan is Hij bij ons…
En kunnen we stamelen: “Mijn Heer, mijn God”
Eucharistie als wezenlijk cristalisatie punt van ons Katholiek zijn.
Met als summum, die woorden van Thomas: ‘Mijn Heer, mijn God.
Deze woorden, mogen ons ten diepste tot bij vergeving brengen.
Als gemeenschap is dat een levensopdracht. Gemeenschap vraagt om vergeving. Anders kunnen we niet samen leven.
Met God als Barmhartige vader is het onze opdracht als herders, priesters elkeen te pardonneren, vergiffenis te schenken op vragen op voorwaarde dat we eerst vrede sluiten met onze naasten.
Vrede zij u,
Mogen die woorden van Jezus ons ten diepste raken, beroeren
Moge vandaag meer dan ooit onze gedachten zijn bij diegenen die eenzaam sterven,
Bij diegenen bij wie we met handschoenen en masker de zalving mogen toedienen.
Bij die personen waar we zelfs als pastoor niet binnen mogen komen..
Lieve God, Help ons ten diepste, alle dagen van ons Leven,
Mijn Heer, mijn God.
Vrede zij u…
19 april 2020
Voorbeden
priester:
Laten we in dit Pasen van de Heer blijven getuigen,
blijven hopen, blijven bidden en vragen.
Door lectoren aan ambo
Lector:
Laten we bidden voor hen die halsstarrig weigeren
nieuwe zaken te mogen onderkennen;
dat hun hardnekkig ongeloof plaats kan maken voor een nieuwe wereld
waar we terug mekaar mogen hervinden.
Heer, we vragen het U.
Lector:
Laten we bidden voor hen die al te fanatiek en rechtlijnig geloven
in een wereld van overdreven consumptiegedrag;
dat hun starheid omgevormd kan worden
voor ruimhartigheid, mildheid en geborgenheid
in hun eigen familie- en vriendenkring.
Heer, we vragen het U.
Lector:
Laten we bidden voor de ordediensten
die dag en nacht met veel moeite en soms zonder respect van anderen
onze grenzen, straten, pleinen en parken bewaken
opdat iedereen door social distancing bewaard moge worden van het coronavirus,
en dat ze zelf veilig en gezond naar hun families mogen terugkeren.
Heer, we vragen het U.
Lector:
Laten we bidden voor alle mensen die werken in de zorg -
momenteel hier vlakbij in het UZ Brussel
en in andere ziekenhuizen en rusthuizen in onze stad, in ons land en wereldwijd -
die door alles heen het vertrouwen bewaren als engelen van mensen.
Bidden wij voor de vergeten mensen die in deze crisis zoveel diensten bewijzen,
de mensen in de uitvaartsector,
de mensen in de pastorale zorg,
dat we zulke mensen eeuwig dankbaar mogen zijn;
Heer, we vragen het U.
Lector:
Laten we bidden voor mensen zoals Thomas
die soms twijfelen hoe we deze crisis kunnen overwinnen;
voor mensen die lastige vragen stellen aan kerk en geloof
en ook in de toekomst van onze maatschappij;
dat we hen in ons midden houden en hen steun geven in de kilte van hun twijfel.
Heer, we vragen het U.
Lector:
Laten we bidden voor de eenzamen, de ouderen in het bijzonder,
getekend door angst, pijn, gewond door groot verdriet;
dat ze meer dan ooit aandacht krijgen
via een telefoontje, een sms’je, whatsapp of wat dan ook.
Heer, we vragen het U.
Lector:
Laten we bidden voor onszelf,
in solidariteit met onze dak- en thuislozen,
ook met de mensen in Afrika en voor de vele vluchtelingen
voor het virus nog meer fataal kan worden;
dat God ons mag bezielen om in eendracht samen
deze pandemie te kunnen overwinnen.
Heer, we vragen het U.
Pr.:
Verhoor ons gebed, God,
wek zeker deze dagen in ons de hoop op nieuw leven,
dat wij van U mogen ontvangen,
omdat Jezus ons is voorgagaan in een leven bij U,
dat duren zal tot in de eeuwen der eeuwen.
Allen:
Amen.
Zending
Lieve mensen, wij worden op weg gezet met de opdracht goed te doen.
Laten we deze speciale tijd in de Kerk benutten als een uitdaging van jewelste...
Laten we meer dan ooit samen bouwen, vechten,
helpen aan een toekomst waar geborgenheid het haalt op facade.
Laten we ons wegrukken uit de haast, de stress, de onmacht, het mislukken.
Laten we terug op zoek gaan naar die bron die rustig kabelt, liefde en licht geeft.
Dan zijn we een zegen voor elkaar en worden we gezegend door de ene God.
Moge deze kerk, ook gekend door zijn bloemenpracht,
een baken zijn van ontmoeting,
respect en tolerantie, boven taal, cultuur, taal en religie.
Broeders en zusters, van harte wensen wij u allen nog een zalige Paaszondag
en een aangename week.
