Op 1 september vierden we het tinnen jubileum van parochieassistente Lucrèce. Nog maar enkele maanden daarvoor, op 6 april, werd parochieassistente Isabel in onze parochie gezonden. 20 januari laatstleden werden diaken Geert en priester Herbert door deken Raf aangesteld als pastoraalcoördinator en aangesteld priester.
Aan het einde van de zomervakantie zaten zij samen om hun taken en opdrachten eens naast elkaar te leggen en af te stemmen op elkaar. Op regelmatige basis komen zij samen voor een werkoverleg waarin beleidsopties worden voorbereid, praktische afspraken worden overlopen en opvolging van het “eigen” werk wordt bijeengelegd. Voor wie daarvoor interesse heeft: even voorstellen van wie wat doet, en waarom!
Parochieassistente Lucrèce
Parochieassistenten zijn pastorale werkers in de parochie. Zij zijn bezoldigde beroepskrachten met een professionele opleiding en hebben eigen taken in overleg met, in ons geval, de pastoraalcoördinator. Ik oefen het beroep van parochieassistent deeltijds uit en combineer het met een deeltijdse opdracht in het onderwijs. Ik ben leerkracht godsdienst in scholen Da Vinci in Sint-Niklaas. Daar ga ik in geloofsgesprek met tieners en breng ik hen hopelijk heel wat wijsheden bij.
In de parochie ben ik lid van de parochieploeg en ben de eindverantwoordelijke voor de vormselcatechese in Sint-Gillis-Waas en Stekene. Dat laatste is de grootste brok van mijn werk. Huwelijkskandidaten nodig ik uit om twee avonden huwelijkscatechese te volgen. Regelmatig zie je me de homilie verzorgen in de kerk. Ik hoor bij de communiedelers in het woonzorgcentrum De Kroon en sta de werking voor gezinsvieringen graag bij.
Ik hou van het contact met de gelovigen en de zoekenden. Zij brengen mij veel vreugde en ik hoop dit ook voor hen te zijn. Ik ben zo dankbaar dat ik in dienst van God mag staan.
Parochieassistente Isabel
Als kersverse parochieassistente hier in de parochie heilige Helena ben ik coördinator voor alles met betrekking tot het doopsel en zal ik ook de activiteiten in de rusthuizen van onze parochie opvolgen. Gelukkig kan ik daarbij rekenen op vertegenwoordiging van enkele sterke mensen om ter plekke in het rusthuis de vinger aan de pols te houden. Vele handen maken immers licht werk. Dat ervaar ik telkens weer wanneer we samen communie delen in het rusthuis De Kroon of wanneer ik een gebedsdienst bijwoon in een van de rusthuizen.
Sinds een tijdje neem ik samen met Karien de eindverantwoordelijkheid op voor de werkgroep gezinsvieringen en voor de werking rond de eerste communie.
Doopcatechiste ben ik al enkele jaren. Begonnen onder de vleugels van onze diaken Geert, maar nu in sterke tandem met m’n schoonzus Nathalie. Op een toegankelijke manier proberen we jonge ouders de waarde van dit sacrament toe te lichten.
Geloof naar jonge mensen brengen is voor elke parochie een uitdaging, maar ik hoop dit in samenwerking met de parochie in Beveren-Zwijndrecht toch te realiseren door mee in te stappen in hun katholieke jongerenbeweging genaamd Vonk.
Verder wil ik me ook, in een ondersteunende rol, inzetten voor het parochiesecretariaat, het parochieblad, gebed bij stervende, wie eenzaam is in de gevangenis …
Mijn grootste motivatie om dit takenpakket aan te vatten? Ik voel hoe geloof een dragende kracht kan zijn en hoe God met mij meegaat en een steun is. Ik wil dit delen met andere mensen. Ik voel de liefde van God als een warme mantel om me heen. Ik wil aan mensen kunnen zeggen: kom mee onder die mantel, ik sla hem om je heen zodat je kan schuilen. Dat gevoel wil ik aan mensen doorgeven. Tijdens mijn studietijd had ik heel veel aan het zinnetje: ’In uw handen beveel ik mijn geest.’ Dat zinnetje heeft me de weg gewezen. Ik ben ervan overtuigd dat God me zal leiden; ik leg het in zijn handen en ik vertrouw op zijn kracht.
Pastoraalcoördinator Geert
De heilige Helenaparochie heeft geen eigen pastoor meer. Zijn taken worden nu opgesplitst tussen mezelf als pastoraalcoördinator en Herbert Vandersmissen als aangesteld priester. Als eerste verantwoordelijke neem ik de dagelijkse leiding over de pastorale zorg op, ondersteund door 2 professionele krachten, parochieassistenten Lucrèce Ongenaert (parttime) en Isabel Kindt (fulltime), door Herbert en door vele medewerkers. De beleidslijnen worden uitgestippeld door de parochieploeg.
Ik ben de eindverantwoordelijke over het wel en wee van de parochie, zoals dat vroeger de pastoor was. Als coördinator probeer ik overzicht te houden over alle activiteiten die in onze parochie gebeuren.
De verschillende vzw’s, de kerkraden, parochieploeg en liturgische werkgroep volg ik van kortbij op. Contact houden met de burgerlijke overheden hoort ook bij mijn taken.
Gelukkig is er ook nog tijd om “echt” diaken te zijn en mag ik dopen, voorgaan bij huwelijken en uitvaarten en in gebedsdiensten. Het Sint-Egidiusfonds heeft mijn bijzondere aandacht, met dit fonds proberen we onze mensen uit de heilige Helenaparochie die het moeilijk hebben een steuntje te geven met een voedselpakket of andere hulp.
Aangesteld priester Herbert
Als “aangesteld priester” wordt het deel van mijn ambt dat ik uit handen kan geven, gedelegeerd aan de pastoraalcoördinator. Als tandem zijn we aangesteld en dus verantwoordelijk voor de parochie. In tegenstelling tot wat men gewoon is, neem ik als priester echter niet de eerste plaats in wat betreft de opvolging van het dagdagelijkse bestuur.
Waaruit bestaat dan mijn opdracht? Ik maak deel uit van de parochieploeg die de beleidslijnen uitstippelt. Ik probeer zo vaak als mogelijk deel te nemen aan het werkoverleg tussen de vrijgestelden. Maar door mijn voltijdse betrekking in het onderwijs moet ik soms passen.
Ik ben verantwoordelijk voor de sacramenten en liturgie (uiteraard – zoals altijd – in overleg met …) en dan in het bijzonder de zondagsliturgie. De sacramenten die een diaken niet kan doen (eucharistie, verzoening, ziekenzalving) komen uiteraard eerst bij mij terecht en dan bekijken we in overleg wat mogelijk is.
Ik zie mezelf vooral in een ondersteunende rol voor de parochie. Ik schrijf regelmatig een artikel voor het parochieblad, inspireer en motiveer (hoop ik!) de parochieploeg. Wanneer mogelijk en bij uitnodiging ga ik naar vergaderingen van de werkgroep liturgie of de werkgroep gezinsvieringen. Samen met Chrétien, Karien en Isabel volg ik ook de vernieuwingen rond de eerste communie op.
Ik probeer, wanneer gevraagd, luisterend en adviserend bereikbaar te zijn voor – in de eerste plaats – diaken Geert en de parochieassistenten. Uiteraard ben ik wanneer nodig bereikbaar voor iedereen die een gesprek wil.
Mijn intentie is de komende maanden (kort door de bocht gezegd) “mezelf overbodig maken”. Hoewel ik aangesteld werd met de oprechte intentie de toekomst voor te bereiden voor een meer permanente oplossing met een “eigen” aangesteld priester – is in amper enkele maanden een heel ander perspectief gedaagd. Mijn opdracht is verlengd vanuit de eerlijke vaststelling, zoals eerder al gezegd, dat het veel sneller gaat met de ontkerkelijking dan gedacht. We moeten ons voorbereiden op nog kleinere gemeenschappen met nog minder priesters. Juist daarin vind ik mijn grootste motivatie. Ik heb veel hoop en vertrouwen in de toekomst. Een toekomst die weliswaar helemaal ànders zal zijn. En die verandering, dat loslaten van het vertrouwde, doet pijn. Maar het ontmoedigt mij niet. “God laat zijn getrouwen niet in de steek.” Samen als één parochie kunnen we hoopvol bouwen aan een andere manier van kerk-zijn zoals deze tijd dat vraagt.
