Kapellen van de Heilige Jozef zijn zeer dun gezaaid. Zijn taak als voedster-vader heeft er alles mee te maken. Daarbij is O.L.V. wel goed voorzien.
Dat een kapel haar functie heeft, zoals de meeste kapellen, weten we uit goede bron. Dat de Heilige Jozef ook nog meer pijlen op zijn boog had, dat is minder bekend.
Franse republikeinen hebben ten tijde van de Boerenkrijg alle kapellen in Vlaanderen vernield. Na de besloten tijd verschenen schoorvoetend kleine kapelletjes in het openbaar aan één of andere heilige boom.
Zo ook kwam er in de Lijkstraat, op de hoek van de Kiekenhaagwegel, een kapel van de Heilige Jozef aan een boom. Deze wegel liep recht naar het kerkhof dat naast de Heilig Kruiskerk ligt. Ten tijde van de cholera in de 19de eeuw werd deze wegel afgesloten om besmettingen te voorkomen. Vandaag ligt de wegel onder de Amelberga Truymanstraat.
De reputatie van de Heilige Jozef steeg in de 19de eeuw, vooral merkbaar aan de mannelijke voornaam, Jozef, Jo en Jef. De kapelletjes ter zijner ere bleven stabiel in aantal.
Het lot van dit boomkapelletje krijgt plots een andere wending. In de aanloop van de Tweede Wereldoorlog werden alle dienstplichtigen gemobiliseerd in 1939. Zo ook William De Kesel (Stekene 1905 - Sint-Niklaas 1971), die woonde in Nieuwkerken waar hij zijn vader als notaris was opgevolgd. Met WO1 voor ogen, was hij er helemaal niet gerust in. Hij doet een belofte aan de Heilige Jozef in ruil voor bijstand, als hij levend en wel zou terugkeren. (Zulk een gelofte gaat gepaard met een dagelijks gebed, in dit geval aan de Heilige Jozef gericht.)
September 1940, Koning Leopold 3 heeft de wapenstilstand getekend, en de militairen ontwapend. William De Kesel is levend en wel terug thuis, en schikt zich onmiddellijk aan zijn belofte. Reeds op 24 november 1940 kan de splinternieuwe kapel ingewijd worden.
Hoeft het gezegd dat in die moeilijke oorlogsjaren de Heilige Jozef heel wat bezoekers telde? Maar televisie en whatsapp doen hun intrede, en de kapel verliest, zoals elke andere kapel, een deel van zijn trouwe klanten.
Er stond nog wat te gebeuren door een adresverandering. De oude straatnaam ‘Lijkstraat’ gaf aan de bewoners die in de stad werkten een lugubere en onderontwikkelde bijsmaak. Op hun vraag kwam Sint-Jozef te hulp, en werd het voortaan Sint-Jozeflaan.
Zo kabbelde de tijd heen over de kapel. De kapel was nog steeds eigendom van de familie De Kesel. In 2013 werd de eigendomstitel overgedragen aan de kerkfabriek. Mits de nodige herstellingen en onderhoudswerken kon ze weer ingewijd worden in september 2018. Sindsdien wordt deze kapel onderhouden door het echtpaar Jozef en Marijke De Bock, die ze dagelijks openen rond 8 u. en sluiten rond 17 u.
Hoe Sint-Jozef vandaag de dag nog steeds mensen helpt, konden we zelf vaststellen op Radio Maria, aan de hand van vele getuigenissen. Wie thuis een beeldje van Sint-Jozef bezit, kan zijn wens op een briefje schrijven, en onder het beeldje schuiven. Na verloop van tijd en het dagelijks gebed, zal de wens in vervulling gaan. Evenzo zoals de Heilige Antonius doet met verloren voorwerpen.
Veel geluk.
Luc De Brant
