Boven het altaar van de noordelijke zijbeuk, in het Klingse kerkgebouw, bevindt zich een schrijn van Antonius van Padua. Dit merkwaardige schrijn komt voort uit de vernieuwde relikwiekast van 1897 die de vervallen kast van ongeveer 1687 verving. (Recolettentijd hier 1660-1846).
Het is een gebruik in vele levensbeschouwingen, maar niet in de Hervorming (Protestanten) iets van een heilige of profeet te bewaren. Zie ook de asurnen in onze begraafplaatsen of thuis.
Het Klingse schrijn is kostbaar maar ook zwaar. In de processie werd het ooit meegedragen door vier sterke jongemannen.
Waar vroeger het grote stenen Antoniusbeeld stond, prijkt nu het schrijn dat er dus niet perfect in past.
Antonius van Padua (Italië) ooit uit het Portugese Lissabon, is de tweede patroon van onze kerk. We mogen hem niet verwisselen met Antonius-abt-met-zijn-varken. Toch werden er in De Klinge ooit varkenskoppen te koop aangeboden op dinsdag, de dag van Antonius van
Padua. Verwarring te over!
Oorspronkelijk is een schrijnwerker een doodskistenmaker, maar Sint-Jozef, derde patroon der kerk, was een timmerman. Dat is toch de zoon van de timmerman? (Mattheus,13v55)
De scouts (1941-1946) en de chirojongens (1947-?) hadden als patroon Antonius, nu Inter-Jeugdig.
