Verwachten en voorbereiden, 2de adventzondag C
Advent is een tijd van bezinning en verstilling. Er klinken in deze periode profetische woorden en woorden die ons oproepen om aandachtig te leven. De advent is zo een tijd van verwachting en voorbereiding. In feite kunnen we ons het appel dat nu in allerlei toonaarden klinkt, elke dag opnieuw aantrekken. Christelijk leven is immers altijd aandachtig leven. Dat geldt zeker in onze hectische samenleving waarin we zo vaak opgestuwd worden tot steeds maar meer, sneller, beter, hoger…
Laten we ons in deze advent bewust worden van nieuwe kansen en mogelijkheden om te groeien in een andere levenshouding. Dat wij verleid kunnen worden tot een leven van aandacht en opmerkzaamheid, niet morgen of overmorgen, maar nu en vandaag!
Hoop of wanhoop…
Een kans op genezing.
We houden niet van wachten en ons geduld is vaak op.
We zijn het beu en het lijkt alsof iedereen maar klaagt…
We willen maatregelen om het corona-tij te keren;
hopelijk kunnen we dan blijgezind Kerstmis vieren.
We beperken onze contacten, om onze wereld beter te maken,
en dit houden we pas vol als iedereen daaraan meewerkt.
‘Verwachten’ is namelijk een werkwoord
en dit was de vorige oproep: Weest waakzaam!
Op onze weg naar de letterlijke ‘verwachting’ van dit kind
horen we Johannes De Doper roepen:
“Keer je leven om”
Keer je af van al wat overbodig is,
klamp je niet vast, en zie ‘hoopvol’ uit.
Het is een oproep om de handen uit te mouwen te steken.
En met een mooi beeld:
“Elke heuvel moet afgegraven worden,
om de putten mee op te vullen,
De bocht moet recht gemaakt worden”.
De Schriftlezingen van deze 2° adventszondag
oriënteren ons op de radicale verandering
die in onze wereld en in ons leven nodig is
om de komst van God in ons bestaan mogelijk te maken:
'Sla de mantel van Gods gerechtigheid om',
zegt de profeet Baruch in de eerste lezing.
Zo maken we een rechte weg naar ‘gerechtigheid’
We houden rekening met de anderen
in deze moeilijke en donkere tijden.
Met de actie ‘Welzijnszorg’ werken we samen
naar een wereld zonder armoede.
Het leest als een vervolgverhaal!
Mensen voelen zich opgeroepen tot het beleven
van de ‘Warmste Week”, de ‘Grootste Spaghetti’…
We geven kleur aan solidariteit.
Samen volgen we de Adventskrans.
Samen in het gezin maken we iets als een ‘huisliturgie’ :
We steken de kaarsjes aan, één voor één, week na week.
De donkere periode wordt een mooie
rijke tijd van ‘verwachten’.
En we bidden voor…
En we zingen met de kinderen mee:
“Advent is dromen dat Jezus zal komen,
dromen van vrede voor mensen van heden.
Advent is dromen dat Jezus zal komen”.
Hoopvolle mensen.
We kunnen het licht zijn voor ons gezin,
de familie, het woonzorgcentrum
Voor de velen rondom ons die snakken naar het licht
of, met de woorden van Paulus in de tweede lezing:
“Onderscheid waar het op aankomt,
met het oog op de dag van Christus”.
Kunnen de mensen in onze kring aan ons zien
dat wij als ‘hoopvolle’ mensen,
uitzien naar het Licht dat God ons in Jezus bracht,
het grote feest van Vrede,
voor alle mensen van goede wil.
Walbert, pastor,
(Lees ook de lezingen met commentaar op bladzijde 18 van je Kerk & leven
