Bedevaarders komen uit verschillende provincies naar de bedevaartstad Halle. Dit jaar even aandacht aan de moedige stappers uit Jette. Pastoor Dirk Vannetelbosch, gekend van zijn mis in het Brussels, ging de misviering voor.
Bedevaarders uit Jette weten zich ook na een pandemie van harte welkom in Halle. Traditiegetrouw ging pastoor Dirk Vannetelbosch om 16.00 u in de Halse Sint-Martinusbasiliek de viering voor, vergezeld van zijn 48 aangemeldde bedevaarders, die stipt om 9.00 uur ’s ochtends de Sint-Pieterskerk van Jette verlieten. Dankzij de NMBS kunnen iets oudere sympathisanten later uit Brussel komen afgezakt om naar Padre’s beklijvende preek te luisteren.
De wandelaars mochten onder dankbare politiebegeleiding van de Zones Zuid en West en een handvol medewerkers, veilig gecoached door Daniel, doorheen Brusselse lanen en straten marcheren en zich aansterken in 2 dankbare stopplaatsen langsheen het kanaal. En als vanop die laatste stop in Lot ook oudere deelnemers aansluiten – mag hopelijk gezegd dat zelfs één slechtziende over het hele parcours aan de arm wordt begeleid, en toch de hele groep de hele tijd behoorlijk aansloot.
En of het goed deed? Als er ook in Jette voor de wandeling kwistig wordt gezegend, mag ook gezegd dat de zon niet alleen hoog in de hemel, maar tevens diep in menig hart mocht branden – alleen ter hoogte van de chocoladefabrieken van Halle kwam één enkele druppel uit de hemel gevallen.
Met dank aan Frank D’hondt
VERSLAGSKE
Op uitnodiging van een vriendin ging ik vandaag voor de 1ste keer mee op bedevaart naar Halle. Onder begeleiding van de politie vertrokken we vanuit de kerk in Jette met een groep zielsverwanten richting Halle. Onderweg heb ik kunnen genieten van de mooie natuur langs het kanaal en heb ik kennis kunnen maken met leuke sympathieke mensen. s’Middags hebben we onze lunch kunnen nemen in een authentiek cafeke. En na ongeveer 20 km bereikten we de basiliek van Halle. Op het sfeervolle plein heb ik met andere bedevaarders op een terrasje een fris kriekse gedronken.
In de basiliek heb ik mij neergevleid en in stilte genoten van de rustgevende sfeer. De pastoor heeft de misviering een fijn tintje gegeven met de mooie liedjes en in zijn preek bedankte hij de bedevaarders en benadrukte hij de samenhorigheid en de dankbaarheid. We kregen als verrassing een mooi kaarsje aangeboden door Francine die dacht er geruisloos vanonder te muizen maar de pastoor heeft haar tegengehouden. Ik heb nog even een rondje gemaakt in de basiliek en een kaarsje aangestoken voor alle mensen die het moeilijk hebben en voor mijn mama die onlangs is overleden.
Nadien keerden we huiswaarts met de trein en in Jette heb ik in het parochiehuis kunnen genieten van een lekker pak friet met een drankje. Daar heb ik opnieuw de warmte en genegenheid van de mensen kunnen voelen. Ik ruimde mee op en heb persoonlijk met de pastoor kunnen kennismaken die mij Madame noemde.
Ik heb van mijn 1ste bedevaart echt met volle teugen genoten en ben een stukje dichter bij mezelf gekomen. Optimisme is de wonderbaarste en goedkope vitamine om lang gezond en gelukkig te leven.
Bedankt aan de pastoor en alle mensen die het hart van de Jetse kerkgemeenschap leren samenleven in verbondenheid met oude en jonge mensen.
NB. Ik hoop dat mijn uitleg zinvol is en hoop nog te mogen/kunnen deelnemen aan de activiteiten in de kerkgemeenschap van Jette. Het is voor mij een zeer inspirerende dag geweest, mijn hoofd kunnen leegmaken waar ik nog lang mooie herinneringen ga aan hebben.
Mariette Janssens
