Weet u het nog, toen u voor het eerst te communie mocht gaan ? De meester of juffrouw hadden je goed voorbereid ? Aan de hand van een werkboekje met tekeningen (die je al dan niet mocht kleuren) vertelde men wat het betekent Jezus voor de eerste keer in je hartje te mogen ontvangen ?
Tijdens de eucharistieviering in een bomvolle kerk vertelde de priester over Jezus? Je was zenuwachtig, maar ook fier want je had een mooi kleedje of een mooi pakje aan. Je schoenen waren geblonken en je haar netjes verzorgd.
En dan het grote moment… je mocht naar voor, hoe moest je nu weer je handen houden ? En wat moest je weer zeggen als de priester streng zei “Het Lichaam van Christus ? “
En dan de kerk uit. Prentjes met jouw foto uitdelen ! Dan een groot feest : met zalm en hespenrolletjes, koninginnenhapje, rosbrief met groentekrans en kroketten en ten slotte het paaslammetje in ijs.
De tijden zijn veranderd. De kerk is niet meer bomvol. In de school wordt er niet meer zo intens over de eerste communie gesproken en ook zijn er nieuwe trends in de kledij van de communicanten en of de rosbief en het paaslammetje nog op het menu staan, weet ik niet.
Maar de zenuwachtigheid en het niet weten waar met je handen te blijven is er nog. Ook de ontroerde oma is er nog en vooral het verhaal van Jezus, dat je in het werkboek kan lezen.
De viering in onze kerk met 18 eerste communicanten was nog steeds even ontroerend als in onze kindertijd. Hier ziet u een terugblik.
Met dank aan de catechisten voor de goede voorbereiding.
Jean-Marie
