WOORD VAN DANK, HOOP EN GELOOF
Dat wij hier met zo velen samen zijn, heeft te maken met een idee dat ontstond op een vergadering met koorleiders.
Op het afscheid van Patrick en de aanstelling van Albert en mij zongen alle koren van onze parochie samen en dat gaf een fantastisch gevoel dat we wilden herhalen. Het koorweekend was geboren.
De parochieploeg besliste om het ‘grootser’ te zien en ALLE vrijwilligers uit onze Romeroparochie uit te nodigen naar een feestweekend!
Dat zijn er maar liefst 159! Voor wie net als ik hoorapparaten draagt, herhaal ik 159 vrijwilligers.
Met een ‘gepiekt’ versje wil ik jullie één voor één typeren:
De vrijwilliger:
hart van goud
uit het juiste hout
leeft
geeft
en draagt bij
steunpilaar van deze maatschappij
handen uit mouwen
mannen en vrouwen
wat zijn ze prachtig
en vereend, oh zo krachtig
vrij
en blijvend
maar nooit vrijblijvend
geen loze beloftes
voegt de daad
bij het woord
onbaatzuchtig
bescheiden
uniek in zijn soort
Antoine de Saint-Exupéry schreef: Wanneer je een schip wil bouwen breng dan niet alleen mensen bij elkaar om hout aan te slepen, werkschetsen te maken en taken te verdelen maar wek in hun hart het verlangen naar de eindeloze zee.
Met zijn woorden wil ik de link leggen naar de lezing en het evangelie van vandaag.
Het evangelie doet me echt deugd: we ontdekken dat de leerlingen van Jezus (allemaal vrijwilligers) OOK door angst werden overvallen, ofschoon ze wisten dat Jezus aan boord was.
Stormt het ook al niet eens in ONS leven? Een echtscheiding, een ziekte, een job verliezen, niet geslaagd zijn voor een examen, ten val komen tijdens een vrijwilligersactiviteit, een dierbare verliezen… Het maakt ons angstig en doet ons twijfelen.
Stormt het al niet eens in onze vereniging, onze parochie, in ons koor…? Ook gelovige mensen overkomt tegenslag. En dat past niet in ons schema want wij gaan er spontaan van uit dat God ons op onze tocht zal vergezellen en beschermen.
Ook in ‘kerkenland’ is er storm: schandalen, kerken lopen leeg, minder financiële middelen, bijna geen priesters meer…
Wat met ONZE parochie en haar voortbestaan?
‘Leer de mensen verlangen naar de eindeloze zee…’ schrijft Antoine de Saint-Exupéry.
Wat is bij jullie die eindeloze zee?
Het is gemakkelijk om tijdens al dat werk de zee uit het oog te verliezen. De vraag waar je het voor doet, dringt zich op. De neiging om genoegen te nemen met minder groeit. Het risico dat straks als het schip vertrekt, hij niet bestand is tegen de stormen op zee, groeit. Daarom is het zo belangrijk om dat verlangen naar de eindeloze zee levend te houden. Bij jezelf en bij alle medewerkers.
In een parochie-overleg dat we plannen op dinsdag 17 september om 19.30 uur in de kerk van Ename, willen we jullie graag meenemen in ons denkproces.
Jezus zei streng tegen de wind en het water: ‘Houd op! Wees stil!’ Het hield op met waaien, en het water werd helemaal rustig. Jezus zei tegen de leerlingen: ‘Waarom waren jullie zo bang? Hebben jullie nog steeds geen geloof in mij?’
Die positieve houding van Jezus is waar voor elk van ons, voor onze vereniging, voor onze kerk in grote verandering. Blijven geloven in groei en evolutie, in een nieuwe aangepaste verpakking, maar steeds bezig met de kern van de boodschap en altijd de juiste prioriteiten leren leggen.
Dus blijven geloven dat crisis en verandering nieuwe kansen bevatten.
