Wanneer u dit leest is de vakantietijd al ver gevorderd. De dagen worden zichtbaar korter, in de supermarkten slaan ze ons al met schoolgerief om de oren. Een nieuw werkjaar lonkt.
Ik hoop dat u intussen wat heeft kunnen genieten van de zomermaanden?
Wij verbleven een week in het Hunsrückgebied in Duitsland, een streek die zich situeert tussen Trier en wat men de Romantische Rijn noemt.
Een oude machinewoning van een brouwerij, omgebouwd tot een kunstatelier met een ruime vakantiewoning op het bovenste deel lokte ons voor de tweede keer naar die streek, meer bepaald naar het stadje Meisenheim. De lieve gastvrouw en kunstenares was blij ons terug te zien en ontving ons opnieuw zeer hartelijk.
We bezochten er in die streek waar alle auto’s mijn initialen dragen, vanwege de naam Bad Kreuznach (KH), enkele andere kleine plaatsjes, wat daar dan stadjes zijn. Idar Oberstein is er een van. Het viel me dit jaar enorm op hoe vaak we bijna alleen op de baan waren, hoe er in die kleine dorpjes onderweg die je al kronkelend leiden naar een groter stadje, nauwelijks winkels zijn, geen apothekers en ook nagenoeg geen horeca. Toch niet altijd een pretje kan ik me voorstellen! Wat leven de mensen daar nog anders dan hier, op slechts 3,5 u rijden van bij ons. Rust is daar zeker nog te vinden!
We maakten er ook enkele wandelingen van een 10-tal km. Soms met adembenemende uitzichten, veel wijnranken, een verrassing dat een wijnbouwer toevallig zijn wijn komt bijsnijden en je dat dus ook eens ziet… Soms gaat het vlugger dan gedacht, andere momenten loopt het wat moeilijker of is de afstand toch wel langer dan er in de wandelgids staat aangegeven. Soms is een stuk toch wel steil, soms zoemt veel ongedierte je rond de oren, of moet je vanwege de vochtige zomer, door een stuk slijk ploeteren. Dan sakker je wel eens. Andere momenten geniet je ten volle van Gods mooie schepping en besef je met psalm 8: ‘Wat is dan de mens dat Gij acht op hem slaat?’
Voor mij is zo’n wandeling een beeld van het leven. Soms ben je overdonderd door geluk, of geniet je ten volle, andere momenten is het leven onaangenaam of lastig, zijn er onverwachte tegenvallers, kost het leven veel moeite en inspanning om verder te gaan.
Gelukkig gaat God met ons mee, altijd. Dit besef, dit geloof doet ons anders in het leven staan.
We bezochten ook opnieuw de abdij van de H. Hildegard in Eibingen, wat al de streek van ‘de Romantische Rijn’ is. Deze abdij ziet u op de foto. Daar waren we niet alleen, maar samen met vele zinzoekers. Daar vroeg iemand ons of we een lift wilden, maar dat was niet nodig, want het Hildegard pad ging sneller dan gedacht. Misschien reiken hemel en aarde daar al mekaar?
Kristin
