Het verhaal
David ging in zijn nieuwe paleis wonen. Het was groot en mooi afgewerkt. Hij was er best trots op. Maar toen hij 's avonds in zijn bed lag, schoot hem opeens iets te binnen: de ark van God stond nog onder de tent!
De volgende dag liet hij meteen de profeet Natan komen. 'Kijk nu toch eens!' riep David uit. 'Ik woon hier in een prachtig paleis van het duurste cederhout, en de ark van God staat onder een tentdoek! Dat hoort toch helemaal niet zo!'
Natan haalde zijn schouders op. 'Ik zal eens aan God vragen wat Hij daarvan denkt', zei hij.
Diezelfde nacht nog sprak God tot Natan: 'Zeg maar tegen David: Wil je voor Mij soms een huis bouwen en Mij daarin laten wonen? Ik heb toch nooit in een huis gewoond! Zolang Ik met jullie volk meetrek, al sinds de tijd dat Ik jullie heb weggeleid uit Egypte, woon Ik in een tent. Ik heb jullie nooit om een huis van cederhout gevraagd. Voor Mij is een eenvoudige woning goed genoeg! Voor Mij gaat het niet om glitter en goud, maar om wat er leeft in het hart van de mensen.'
David herinnerde zich ook de belofte die hij aan zijn vriend Jonatan, de zoon van Saul had gedaan: dat hij zijn familie altijd zou beschermen. Jonatan had een volwassen zoon met een handicap aan beide benen. Hij heette Mefiboset. David haalde Mefiboset naar zijn hof en behandelde hem goed. Mefiboset kreeg zijn eigen personeel en kwam nooit iets te kort. Hij hoefde niet bang te zijn voor koning David.
Naar 2 Samuël 7 en 9
Uit: Hosanna! Kinderbijbel met meer dan 150 verhalen (Kolet Janssen, ill. Roel Ottow, Van In, 2013) pag. 69.
Denkvraag
Hoe moet een huis van God er volgens jou uitzien? Vertel erover.
Doe-tip
Maak samen iets moois om op te hangen of neer te zetten in de kerk of in een gebedsruimte.
Gebed
Lieve God,
De mensen hebben grote kerken gebouwd.
Daar komen ze samen om te bidden tot Jou.
Maar Jij bent overal.
We kunnen overal met Jou spreken.
Een kerk kan fijn zijn om stil te worden.
En om met veel mensen samen te komen.
Help ons om Jou overal te vinden,
in de kerk en op alle andere plaatsen.
Amen.
