Enkele maanden geleden opperden we in de denkgroep diaconie het idee om kerstliedjes te gaan zingen in een woonzorgcentrum.
We wilden er geen concert van maken, maar wel een ongedwongen namiddag samen zingen met de bewoners. We verzamelden alle benodigdheden: * een groepje vrijwilligers/zangers * een dirigent(e) * een woonzorgcentrum * kerstmutsen * zangblaadjes
Het recept van de namiddag lieten we helemaal in handen van dirigente Marina. Drie keer zongen we ons repertoire, elke keer in een andere leefruimte en met andere bewoners maar steeds met hetzelfde enthousiasme. We kregen er dan ook telkens een levende kerststal bij die tussen de liedjes door werd opgebouwd. Marina koos uit de bewoners een 'Maria' en 'Jozef', Maria kreeg een kindje Jezus in de armen en het gezelschap werd -zoals dat hoort- vervolledigd door herders en koningen.
Wie genoot er het meest van deze namiddag, de bewoners of de zangers? Dat gaan we nooit weten. Feit is dat bij het napraten in de cafetaria de woorden 'volgend jaar' al volop waaiden.
Een grote dankjewel aan alle zangers, medewerkers en in het bijzonder aan Marina die alles voorbereidde en begeleidde!
