Voor alle vragen of afspraken omtrent de uitvaartliturgie:
contacteer Hans Vandenholen, pastoor-deken.
Een kerkelijke uitvaart?
Net zoals het doopsel, het vormsel en het huwelijk in de parochiekerk gevierd worden, zo hoort ook de kerkelijke uitvaart thuis in de parochiekerk. Het is de thuisbasis van de geloofsgemeenschap die de overledene en de rouwenden wil omringen met haar gebed. De uitvaart in de parochie is het vieren van een kleine paaswake rond de overleden persoon. Het christelijke geloof begint immers met het verhaal over een dood die niet het einde is. Het verhaal van een man, Jezus, die gestorven is aan het kruis. Maar Zijn verhaal gaat verder: “Hij is tot leven gewekt” (Mc. 16,6).
Onze tijd heeft het moeilijk met dit verhaal. Wij zijn nuchterder geworden. En ons mens- en wereldbeeld is sterk ‘onttoverd’. Het bestaan van een leven na de dood lijkt ons steeds onwaarschijnlijker. En toch vormt dit precies de kern van ons christelijk geloof. In elk van ons leeft een diep verlangen naar vervulling, naar verbondenheid over de dood heen, naar geborgen leven voor altijd.
In een kerkelijke uitvaart vieren wij telkens net die kleine paaswake van de overleden persoon: sterven met Christus, maar ook met Hem verrijzen. De verrijzenisliturgie in de kerk is een getuigenis van hoop, een bevestiging van de liefde die niet vergaat, van de waardigheid van de mens over de dood heen. Zij is een uiting van het geloof dat het aardse leven weliswaar ophoudt bij de dood, maar dat de mens door God wordt geroepen tot een nieuw leven.
De kerkelijke uitvaartliturgie hanteert een aantal eigen symbolen en rituelen om dat geloof uit te drukken.
Wil je meer weten? Lees hier verder.
Crematie?
De kerk heeft geen probleem met crematies. Wel is onze voorkeur dat de kerkelijke uitvaartliturgie vóór de crematie plaatsvindt. Een kerkelijke uitvaartliturgie is immers bedoeld als een afscheid van en een eerbetoon aan het lichaam van de overledene. We leren een mens precies kennen dankzij zijn lichamelijke aanwezigheid. “Het lichaam is immers de tempel van de Heilige Geest” (1 Kor. 6, 19).
Als door bijzondere omstandigheden de crematie toch niet uitgesteld kan worden tot na de kerkdienst, zullen we bij een kerkelijke uitvaart nooit de urne weigeren in de kerk.
Rouwzorg
Voorafgaand aan de uitvaartliturgie vindt er een rouwgesprek plaats met de voorganger. Daarin wordt de kerkdienst voorbereid en de nodige afspraken gemaakt. Dit kan ook een moment zijn waarin de nabestaanden op verhaal kunnen komen. Onze voorgangers trachten daarbij luisterend en troostend nabij te zijn.
Een gedachteniskruisje met de naam van de overleden persoon krijgt een plaats op het verrijzenisbord in de
In de gedachtenviering van Allerzielen (1 of 2 november) ontvangt de familie het gedachteniskruisje van haar overleden geliefde.
Ook daarbuiten, wanneer u behoefte hebt aan een gesprek kan u contact opnemen met een priester of pastoraal werker via het onthaal van het centraal secretariaat.
