Paus Franciscus richt zich met zijn schrijven Laudato si' of 'Geprezen zijt Gij' tot àlle mensen. Hierin wil hij zoveel mogelijk ervaringen samenleggen in de zorg voor het ‘gemeenschappelijk huis dat onze planeet’ is.
De paus verzet zich tegen de opvatting dat de mens het centrum is van de natuur (antropocentrisme): wij kunnen niet zomaar beschikken en beslissen over grondstoffen en over de andere levende wezens.
Vaak omwille van winstbejag gebeurt dit wél. Ecologie (zorg voor de natuur) en armoede gaan vaak hand in hand. De armen hebben het meest te lijden onder de ecologische crisis.
De voornaamste oorzaak van de ecologische crisis is te wijten aan het menselijk gedrag en levenswijze. Het vraagt dan ook van iedereen een persoonlijke inspanning om ons gedrag te veranderen. Maar tevens zijn er een geheel van politiek-maatschappelijke beslissingen op planetair niveau te nemen.
De wetenschappers zijn al jaren de klokkenluiders die op de uiterste ernst van de situatie wijzen. Samenwerking met hen die de problematiek vanuit diverse hoeken belichten, is allernoodzakelijkst.
Doelbewust handelen op diverse niveaus en vlakken is noodzakelijk. Christenen vinden daarbij een steun in de scheppingsopvatting van Genesis, de houding van Jezus tegenover de natuur, de kerkelijke sociale leer, spiritualiteit en liturgie. Persoonlijk en op sociaal-politiek vlak kan de mens die zich in de natuur ingebed weet tot een echtverantwoordelijk handelen komen.
De wereldbrief pleit voor een ‘integrale ecologie’: milieu heeft ook te maken met de economie, de maatschappelijke realiteit, de culturele verscheidenheid (sommige inheemse culturen bewaarden een nauwe band met de natuur en de planeet), het algemeen welzijn (ook de zorg voor de armen). Opvoeding tot ‘ecologisch burgerschap’, gesteund op een spiritualiteit, is een must.
De wereldbrief wil niet een ‘laatste woord’ zijn. De integrale ecologische aanpak die ook de band legt tussen armoede en ecologische crisis, hekelt de neoliberale markteconomie en plaatst ons voor de verantwoordelijkheid voor de komende generaties. Maar er dient verder ook over het bevolkingsvraagstuk nagedacht (daar zwijgt de encycliek over), over de plaats van de mens in de natuur die verder dient verhelderd, evenals de politieke perspectieven die ingesloten zijn. De wereldbrief biedt in elk geval een waardevolle christelijke en kerkelijke bijdrage tot het verdere debat …
Reacties
Om reacties te zien en te reageren op dit artikel moet je je eerst even aanmelden via het menu bovenaan. Tot gauw.