"BLIJF DE VERREZEN HEER VERKONDIGEN"
Internationale catechistenbedevaart in Rome
Een interview door Piet Verstraete
Zowat vijftienduizend catechisten zijn ingegaan op de uitnodiging van paus Franciscus voor een bedevaart in het jaar van de barmhartigheid. Onder hen 128 Vlamingen en welgeteld twee Vlaamse Brusselaars: Rita De Maeght en Jacqueline Bornauw, beiden sterk begaan met het catechesewerk in de pastorale eenheid Jette.
Hun ogen blinken wanneer Rita en Jacqueline vertellen over hun ervaringen eind september in Rome. Zij hebben er duidelijk van genoten. "Het was een bijzondere ervaring, we beleefden een goede mix van spiritualiteit, cultuur en ontspanning. Met zeer verrijkende contacten en ontmoetingen met mensen uit heel verschillende landen", zo vat Jacqueline haar bedevaart samen. "Voor het vertrek zag ik er wat tegenop, maar het is uiteindelijk een intensieve en boeiende vierdaagse geworden."
"Dat kan ik alleen maar beamen", vervolgt Rita. "Voor mij waren er drie hoogtepunten: de catechesemomenten, de eucharistie met paus Franciscus, en de bezoeken aan twee minder gekende, maar bijzonder inspirerende kerken in Rome."
Een boodschap van hoop en liefde
- Laten we beginnen met de catechesemomenten. Wat is jou daar specifiek van bijgebleven? Rita: "De lezing van pater Mark Rotsaert in de Gesukerk zindert nog steeds na. De Gesukerk is trouwens de kerk van de jezuïeten waar hun stichter, Ignatius van Loyola, begraven ligt. Mark Rotsaert, zelf jezuïet, schetste aan de hand van zes evangelieteksten van Lucas, een treffend beeld van de barmhartigheid van Jezus."
- Dat zorgde meteen voor een stevige spirituele basis voor het vervolg van de bedevaart, veronderstel ik? Rita: "Ja zeker, want ook in de basiliek van Sin-Paulus buiten de Muren kregen we meer dan stof genoeg om over na te denken. We beluisterden er verschillende getuigenissen over het geloof. Heel diverse ervaringen van gelovigen, maar ook van bekeerlingen. Een daarvan heeft me diep getroffen. Het getuigenis van de blinde en dove priester Cyril Axelrod, geboren uit joodse ouders, maar bekeerd tot het christendom. Hij vertelde met behulp van een doventolk, hoe hij door zijn handicap lange tijd in een groot isolement verkeerde, maar het ondanks die handicap en vooral met de aantoonbare steun van God, toch tot priester wist te brengen.
Zo zei hij ondermeer: 'Mijn handicap stelt me zowel voor de uitdaging als voor de mogelijkheid om een boodschap van hoop en liefde van God te brengen voor al wie lijdt en gebukt gaat onder een beperking.' Deze woorden waren voor mij een rijke bron van bemoediging. En zij zullen dat nog lang blijven, vooral als het eens wat moeilijker gaat."
Geloven in de verrezen Heer
En dan: 'le moment suprême', de ontmoeting en de eucharistieviering met paus Franciscus! Rita: "Stel je maar eens voor, je staat daar met wel zestienduizend catechisten van over de hele wereld op het Sint-Pietersplein. Je hoort zoveel verschillende talen om je heen. Ik ontmoette er Portugezen, Canadezen, zelfs bewoners van het eiland Mauritius,... Al die nationaliteiten om je heen, dat op zich al is een zeer wonderlijke ervaring. Weten en voelen dat je tot diezelfde wereldwijde Kerk behoort. Ronduit overweldigend. Maar dan volgde de eucharistieviering met als hoogtepunt de homilie van paus Franciscus! Hij blijft gewoon schitteren in al zijn eenvoud. Echt een paus die de harten van de mensen weet aan te spreken. In zijn homilie beklemtoonde hij dat wij als catechisten moeten blijven verkondigen dat de Heer verrezen is. Geloven in de verrezen Heer, dat is de essentie van ons geloof, dat is absoluut het belangrijkste. Als catechisten hebben we de wezenlijke taak om mensen te begeleiden naar het geloof in die kernboodschap.
Terug thuis heb ik op internet de Nederlandse vertaling van zijn preek gevonden en herlezen. Volgende passage zal me altijd bijblijven: 'De kern waarrond alles draait, het kloppend hart dat alles leven geeft, is de Paasboodschap, de eerste verkondiging: de Heer Jezus is verrezen, de Heer Jezus houdt van u, Hij heeft voor u Zijn leven gegeven; verrezen en levend, is Hij bij u aanwezig en verwacht Hij u alle dagen. Dat mogen wij nooit vergeten. In dit Jubileum voor de catechisten wordt ons gevraagd de belangrijkste boodschap van het geloof vooraan te blijven plaatsen: de Heer is verrezen. Een belangrijker inhoud is er niet, niets is steviger en actueler. Heel de inhoud van het geloof wordt mooi als hij met deze kern verbonden is, als hij door de verkondiging van Pasen is gegaan.'"
- Bemoedigende woorden! Rita: "Voor iedereen, maar zeker voor alle catechisten is dit een hart onder de riem. Het zijn woorden van bemoeding en troost. Als we even twijfelen aan de zinvolheid van ons catechesewerk, dan kunnen we ons hieraan optrekken: we zijn belangrijke schakels om die mooie boodschap van de levende Heer te blijven verkondigen."
Oogkleppen afgooien
- Tussendoor ontdekte je ook nog twee minder bekende, maar daarom niet minder bezienswaardige plekken in Rome? Rita: "De basiliek de Santa Prassede en de Sint-Ignatiuskerk zijn echte aanraders! De eerste omwille van de prachtige mozaïeken die er te bewonderen zijn, maar ook omwille van het feit dat deze basiliek is opgedragen aan een van de eerste vrouwelijke bekeerlingen van Paulus. De tweede omdat het praalgraaf van onze eigen Sint-Jan-Berchmans zich er bevindt! Voor wie naar Rome gaat, ga zeker beide kerken eens bezoeken!"
- Hoe was het om als enige Brusselaars met die grote groep Vlamingen op te trekken? Rita: "Ik heb tijdens de bedevaart veel boeiende en gedreven tochtgenoten ontmoet, veel interessante gesprekken gevoerd ook. Maar het viel me wel op hoe wereldvreemd men soms vanuit Vlaanderen naar Brussel kijkt. Men is ronduit verbaasd dat er in onze hoofstad nog Vlamingen wonen, laat staan Vlamingen die zich als christenen manifesteren. Men is nog meer verbaasd als men hoort dat er hier en daar nog een levendige Nederlandstalige pastoraal aanwezig is."
- Jij en Jaqueline waren daar alvast de sprekende getuigen van! Rita: "Vandaag, en zeker na die bedevaart naar Rome, voel ik een grote dankbaarheid. Dankbaar dat ik hier in Jette deel mag uitmaken van zo'n mooie en bruisende parochiegemeenschap. Het is vandaag eerder een luxe. Voor mij is ze alvast een bron van echte vreugde. De paus, die zelf de gemeenschapsvorming steeds centraal stelt, heeft me bemoedigd. Bemoedigd om door te gaan in en met deze gemeenschap, om door te gaan met het geven van catechese.
Weet je, op het Sint-Pietersplein, voelde ik me tussen die duizenden gelovigen plotseling heel klein. Tegelijk voelde ik me heel dankbaar dat ik een onderdeeltje mag zijn van die wereldwijde Kerk. Het opende ook mijn ogen dat we ons hier in Brussel en Vlaanderen niet mogen opsluiten; we moeten de oogkleppen afgooien en deuren en ramen durven openzetten naar die fantastische en hoopgevende Wereldkerk."
Naschrift: Rita en Jacqueline, maar ook Micheline, Lut, David en Piet zetten zich met hart en ziel in voor de jeugd- en volwassenencatechese in onze pastorale eenheid. Zij doen dit onder de begeesterende leiding van pastoor Dirk en met de gewaardeerde praktische assistentie van Jacqueline, Annie en Mattantja. Dat het enthousiaste relaas van Rita en Jacqueline en de diepe boodschap van paus Franciscus hen allen mag bemoedigen om het catechesewerk in Jette voort te zetten!
Reacties
Om reacties te zien en te reageren op dit artikel moet je je eerst even aanmelden via het menu bovenaan. Tot gauw.