De vreugde van het geloof - Alfons Verlinden

"Samen bidden versterkt de verbondenheid"

Verruil alvast uw zondagspak voor een lederen motorpak, want stilaan maken we ons weer op voor de motorzegening: het jaarlijkse evenement waarbij alle motorliefhebbers, na de mis hun "vroemtuigen" kunnen laten zegenen. Ook dit jaar zal de Sint-Pieterskerk zich niet alleen vullen met wierookgeur en warme orgeltonen, maar evenzeer met de geur van benzine en het geronk van zware motoren. Het leek me bijgevolg een goede gelegenheid om hier in het kader van de reeks getuigenissen over de vreugde van het geloof, de vader van de garagist van pastoor Dirk - deze laatste tevens zelf een fervent motorrijder en aalmoezenier van de motorclub "Blue Knights" - even aan het woord te laten.

            Alfons en zijn echtgenote Maria komen al sinds lang naar de zondagsmis in de Sint-Pieterskerk. Al wonen ze in Londerzeel, de wekelijkse trip met de wagen naar Jette, vinden ze meer dan de moeite waard. "We zijn lang zoekende geweest naar een geschikte parochie," vertrouwt Alfons me toe, "we schuimden de hele omgeving van Londerzeel af, maar nergens voelden we ons zo welkom en zo thuis als hier. Ook de verzorgde liturgie spreekt ons aan en het enthousiasme van de priester is hartverwar-mend".

            "Het is eigenlijk een stom toeval hoe we hier uiteindelijk terecht gekomen zijn", vertelt Alfons. "Onze zoon is garagist en tot enkele jaren geleden stond ik hem in de zaak bij met kleine herstellingen. Op een dag reed daar een gehelmde kerel binnen, die zich onmiddellijk ongeneerd naar de koffiehoek begaf. Mijn zoon had me al verteld over een nieuwe, ietwat bijzondere klant: een "gemotoriseerde priester" uit Jette. Het bleek inderdaad pastoor Dirk te zijn, die zijn motor voor onderhoud binnenbracht. We geraakten aan de praat en het klikte meteen, kort daarop zakte we af naar Jette om de mis bij te wonen en sindsdien zijn we er niet meer weg te slaan! Kijk, ik krijg er weer de tranen van in de ogen nu ik dit vertel."

            "We zijn immers zo gelukkig dat we hier terecht konden," vervolgt Alfons, "het geloof heeft altijd een belangrijke plaats in ons leven gehad. Ook het gebed, het geeft diepgang aan het leven. Samen bidden versterkt de verbondenheid tussen de partners en in het gezin. Sommige van onze kleinkinderen vragen zelfs af en toe om even met ons te mogen mee bidden."

            "Mijn vrouw en ik kwamen ook naar de Vastenconferentie om te luisteren naar de boeiende uiteenzetting van Herman Cosijns over de vreugde van het geloof. Zulke activiteiten zijn belangrijk om het geloof te verdiepen, het versterkt de betrokkenheid op elkaar. Je merkt het, we leven hier met alles mee."       

            Alfons vertelt verder met veel warmte over zijn kinderen en kleinkinderen: "We zijn heel dankbaar voor ons gezin. We zijn blij met wat we in ons leven hebben gedaan en kijken dus tevreden terug. Elkaar altijd graag blijven zien in het huwelijk, daar draait uiteindelijk alles om.  Zeker ook in deze fase waarin de gezondheid ons spijtig genoeg wat meer zorgen begint te baren. We blijven er echter op vertrouwen, dat alles uiteindelijk wel goed komt. Ook uit de zondagsmis en uit de babbel achteraf in "De Pastorie", putten we nodige kracht."

            Nog veel goede moed Alfons en bedankt voor dit aangename gesprek!

Interview door: Piet Verstraete