SLECHTS DOOR EEN GELOVIG HART TE BEGRIJPEN
DIT WAS DE GOEDE WEEK EN PASEN 2018
We mochten ook dit jaar weer, in de aanloop naar Pasen vele mooie en intense momenten beleven in onze parochie. De Goede Week en Pasen grepen diep op ons in. In alle soberheid en nederigheid herdachten we op Witte Donderdag de eerste eucharistie. Op Goede Vrijdag gingen we vol ‘mede-lijden’ de eenzame tocht van Jezus. Ingetogen stilte heerste er op Stille Zaterdag, maar tijdens de paaswake deed nieuw licht de hoop in alle hevigheid herleven. En op ‘de dag der dagen’ mochten we uiteindelijk de vreugde van Pasen tenvolle ervaren: “De Heer is waarlijk opgestaan, alleluja, alleluja!”
Het paasmysterie blijft voor ons mensen moeilijk te vatten. Wij kunnen het niet omschrijven in verstandelijke begrippen omdat het die ver te boven gaat. Het is een verhaal dat slechts door een gelovig hart te begrijpen is.
Door de verrijzenis van Jezus zegt God ons: ‘De weg van Jezus heeft toekomst, Zijn weg is ook jullie weg.’ Jezus leefde niet voor zichzelf, maar voor de anderen. Hij liet ons een spoor na van liefde voor God en van liefde en dienstbaarheid voor elkaar.
Dat spoor trekken wij verder door: door onze samenkomsten in de wekelijkse eucharistie en daarbuiten, door onze inzet en zorg voor elkaar, door de bezoekjes aan zieken en bejaarden, door het begeleiden van nieuwkomers en zoekende volwassenen op weg naar een christelijk leven, en door kinderen die zich voorbereiden op het vormsel, de vriendschap van Jezus te laten ervaren zodat zij kunnen openbloeien in hun geloof.
Eens te meer mochten we in onze parochie ervaren dat geloven een engagement is. Een engagement tegenover God en tegenover elkaar. Geloven verdraagt geen onverschilligheid, want was Jezus onverschillig gebleven, dan had het paasmysterie nooit kunnen plaatsgrijpen.
Piet Verstraete
