Ze waren al enige dagen onderweg. Van kamp naar kamp waren ze getrokken.
Het begon steeds kouder te worden en er was minder zuurstof.
Waar was hij aan begonnen. Opgeven of toch doorgaan?
Ze bemoedigden elkaar en zo bereikten ze de top. Wat een uitzicht!
Wat een overwinningsgevoel! Hij stak zijn armen van vreugde omhoog.
De bergtop was bereikt. Beneden kreeg men het bericht. Het was gelukt.
Uit de woestijn van mijn klimpartij, Heer, roep ik tot U: Hoort u mij?
Graag wil ik een weg aanleggen om u te bereiken. Het is echter een moeilijke klimpartij.
Mijn bergschoenen klemmen soms, zeker als de berg hoog is die ik moet beklimmen.
Vol trots zou ik het goede nieuws dat het me gelukt is, bekend maken.
Help mij, Heer, om niet bang te zijn en de beklimming aan te durven.
En dan zo luid als ik kan, bekend te maken dat het gelukt is.
Deze boodschap is in aantocht, dat blijde nieuws.
De zon staat boven de berg. Iedere dag wordt Hij geboren en dat geeft warmte.
Jan Verheyen, pastoor-deken van onze Pastorale Eenheid Mozes
