Al de vierde week en bijna Kerstmis!
Als kind duurde alles heel lang…
Je kon ‘ver-lang-en’, naar de Sint, naar de feestdagen, naar…
Nu moet ik met velen ervaren: “Is het al weer Kerstmis?”
Hier binnen brandt het licht volop: vier adventskaarsen,
want Kerstmis komt nu wel heel dichtbij,
Op deze vierde Adventszondag
loopt het Evangelie al even vooruit op wat komen gaat.
Het Kind van Bethlehem krijgt een menselijk gezicht.
Hij wordt bij zijn namen opgesomd: ‘God met ons’ (‘Immanuel’); ‘Zoon van David…’
Jezus: (‘God redt’) is een mens, die laat zien, dat God één met zijn volk is.
Maar ook: dat Hij staat aan de kant van de kleine en arme mensen;
Een gunstige tijd dus tot aandacht voor de medemens dichtbij ons.
Een ‘huis’ voor God…
Het oude verhaal van Koning David hebben de mensen doorheen de tijden doorverteld.
Drie weken geleden, op de eerste adventszondag, hebben we het in de Initiatie voor de kinderen weer eens doorverteld…
Een mooi verhaal dat iets zegt over hoe God is
Toen koning David (de uitverkoren herder van de 7 broers) zijn intrek had genomen in zijn paleis, zei hij tegen de profeet Natan (door God geliefd): `Nu moet u eens zien! Ik woon in een paleis van cederhout en de ark van God staat onder tentdoek! Zou ik er niet goed aan doen voor de ark ook een mooi huis, een tempel te bouwen?‘
Natan zei: 'Dat lijkt me een goed idee.'
Die nacht kon de profeet de slaap niet vatten en bad tot de Heer. Hij hoorde God spreken.
`Zeg tegen mijn dienaar David: `Zo spreekt de Heer: U wilt voor Mij een huis bouwen en Mij daarin laten wonen? Ik heb u uit de steppe gehaald, achter de schapen vandaan, om vorst te zijn over mijn volk Israël. Op al uw tochten heb Ik u bijgestaan, Ik heb mijn volk Israël een gebied gegeven en het daar geplant om er te wonen…’
Toen zei David: 'Dan bouw ik best geen tempel voor onze God.' En hij ging de tent binnen waar de ark stond en dankte God om al wat hij voor zijn volk gedaan had.
2 Samuel 7,1-5.8b-11.16
“De Heer zal voor u een huis oprichten”
Waar is het huis van God?
“Waar is God?”, zo vatte de catechismus het voor ons samen:
“God is in de hemel, op de aarde en op alle plaatsen…”.
Natan beseft dat God niet op te sluiten valt, los van het leven van elke dag.
Niet in een ark, een huis een tabernakel, een tempel, hoe mooi dan ook.
De ark van het verbond is een soort kist, een tabernakeltent die je overal kunt meedragen, doorheen de woestijn, de wederwaardigheden van de vaste stek, Jeruzalem (stad van vrede).
Dit moet een zichtbaar teken zijn van die aanwezigheid.
De trekkende God van de nomaden wordt een God met een vaste woonplaats.
Sommigen gaan ervan uit dat God woont in een kerk en verder niets met het dagelijks leven te maken heeft.
God is echter Diegene die met ons is, midden onder ons!
David ontdekt een nieuwe, bredere betekenis: de nieuwe koning wordt niet alleen in politieke zin een koning, God is niet aanwezig in macht en praal, in Jeruzalem, maar zal ook een koning zijn die voor recht en vrede zal zorgen en over de hele aarde zal heersen. - Jesaja 11,1-10
Met Maria, altijd ‘ja’ zeggen.
Op die ‘tocht’, de ‘Advent’ (het ‘aankomen’) van ‘de Komende’ krijgen we elk jaar als grote adventsfiguur: Maria. - Lucas .1, 26-38
Maria verwacht leven van de Heer en geeft haar ‘Ja-woord’ (‘fiat’)
“God, vriend van alle mensen,
uw engel hebt Gij naar Nazareth gezonden, naar Maria’s stad.
Hij sprak tot haar: ‘verheug u, begenadigde.’
Maar zij schrok van dat woord en zei: ‘Wat heeft dat te betekenen?’
Begrijpen deed zij niet.
Ze had wel een kwetsbaar hart dat zich liet raken door onverwachte vragen.
Ze heeft ‘ja’ gezegd.
Geef ons zo’n kwetsbaar hart, Heer, gevoelig en gehoorzaam, aanspreekbaar als Maria.
Geef dat ook wij ons nooit sluiten, maar altijd openstaan als Gij uw engel zendt
om ons te vragen wat onmogelijk lijkt.
Schenk ons de genade om altijd ‘ja’ te zeggen”.
De lezingen vind je op p. 18 in Kerk & Leven nr. 51, of op het gebedsblad van de 4de zondag.
Walbert, pastor
