De vrienden van Jezus moeten zelf op pad.
Het verhaal
De vrienden van Jezus waren op de Olijfberg. Die berg lag dicht bij Jeruzalem, maar toch leek het alsof je in een andere wereld was daarboven. Het was er rustig. Je was er dichter bij de hemel, dichter bij God. Jezus en zijn vrienden hielden van die plek. Het was veertig dagen na Pasen. Al een paar keer hadden ze Jezus ontmoet nadat hij uit de dood was opgestaan. Ook nu was Jezus bij hen. Jezus sprak zijn vrienden moed in. ‘Ga het goede nieuws aan alle mensen vertellen’, zei hij. ‘Hoe meer mensen erbij horen, hoe beter. Dan wordt onze wereld beetje bij beetje het Rijk van God: waar mensen samenleven zoals mijn Vader God voor hen droomt.’
‘Ga je van ons weg?’ vroeg Petrus. Hij was bang om zonder Jezus verder te moeten. Hij wist niet of hen dat zou lukken. ‘Ik stuur jullie een helper en een trooster’, beloofde Jezus. ‘Altijd als jullie andere mensen uitnodigen om ook te leven naar het hart van God, zullen jullie kracht en moed vinden. Jullie staan er niet alleen voor.’
Toen steeg hij op. Omdat er een wolk hing, konden ze hem al meteen niet meer zien. De vrienden keken met open mond omhoog. Maar er was alleen nog een wolk te zien. Waar was Jezus nu? ‘Weet je nog dat God bij Mozes kwam in een wolk?’ bedacht Mattias opeens. ‘Ik denk dat het met deze wolk ook zo is. Jezus is nu bij God. God is heel dicht bij ons gekomen.’ Ze knikten en bleven omhoog staren, ook al was er niets meer te zien.
Naar Marcus 16,15-20
(Tekst Kolet Janssen, illustratie Roel Ottow)
Denkvraag
Heb jij weleens gemerkt dat God heel dichtbij was? Hoe was dat?
Doe-tip
Teken en kleur een wolk. Schrijf aan de achterkant op wie jou soms aan Jezus doet denken.
Gebed
Lieve God,
Nog altijd vertellen mensen elkaar over Jezus,
ook al is het lang geleden dat hij op onze aarde woonde.
Wij luisteren graag naar de verhalen over Jezus.
Ze helpen ons om te weten wie jij bent,
En wat jij van ons verwacht.
Help ons om echt jouw kinderen te zijn.
Amen.
