Sinds enkele jaren vragen de bisschoppen van België om de collecte op het feest van de Openbaring van de Heer (ofwel Driekoningen) te bestemmen voor de kerken in Afrika en meer bepaald voor de kerken en lokale gemeenschappen in Congo, Rwanda en Burundi.
Een mogelijke verklaring is dat met het feest van de Openbaring, kond wordt gemaakt dat Jezus gekomen is voor alle volkeren. Vandaar ook dat rade 3 wijzen de 3 gekende rassen vertegenwoordigden en er bijgevolg een zwarte wijze bij was. Dit staat echter niet in de Bijbel, maar wordt zo verhaald volgens de overlevering.
Door de oorlog in Oekraïne is het nieuws uit Afrika wat in de vergetelheid geraakt. Dit betekent niet dat er geen ernstige problemen zijn in het zwarte continent: klimaatopwarming, mislukte oogsten en gewapende conflicten. De kerk in België wil op Afrikadag, de lokale gemeenschappen steunen.
Die oproep viel niet in dovemansoren. Ook in onze parochie wonen mensen van Afrikaanse origine en dat ze er waren zullen we geweten hebben.
Tijdens de woord- en communiedienst was Winnie de lector en ik denk dat dit een historisch moment was. De muziek in de kerk was deels Afrikaans en kwam deels uit onze eigen “Zingt Jubilate” De verrassing echter was het evangelie. In Afrika is het de gewoonte dat vooraleer het evangelie gelezen wordt, het boek in processie naar voor wordt gebracht. Deze processie werd met muziek, dans en handengeklap begeleid. En omdat Afrikanen van kleur houden, was de processie kleurrijk. Het was duidelijk dat de gelovige gemeenschap ervan genoot.
Maar het feest was nog niet gedaan. De viering werd gevolgd door de nieuwjaarsreceptie in ons PeeCee Kaffee. Hier kwam de tweede verrassing: naast de klassieke chips, kaas en salami, toverden Winnie, Espérance en hun familie, lekkere Afrikaanse hapjes. Het was een gevarieerd aanbod: gebakken banaan, aardappel, maniok, kip en rundvlees: te veel om op te noemen. En dat het gesmaakt heeft ! In het PeeCee Kaffee hingen nog enkele Afrikaanse doeken om er nog wat sfeer in te brengen. Ook hier alleen maar tevreden gezichten en met deze hebben Winnie, Louis, Espérance, Moïse en vele anderen bewezen dat zij ook deel uitmaken van onze gemeenschap. Met vereende krachten hebben zij gezorgd voor een unieke dag en we hopen stiekem dat ze ook later ons nog eens laten genieten van de lekkere hapjes. Hartelijk dank aan allen.
Een gelukkige diaken
